Ben kapının önünde yarım kalmış insanım artık. İçeri girmeye gücüm yok. Oysa insan güçlü olmak zorunda, çünkü hayat her an zor. İyi şeyler yaşamak elbette herkes gibi benimde hakkımdı. Olmadığı için   kendimi suçlamıyorum ama bir yerlerde hatalarım olduğunu kabul edebilirim. Ben sahiplenmeyi öğrenemedim. Elimde olanın değerini bilen bir insan olamadım. Bu yalnızlık birazda bunun eseri.