ey aşkın cemâline pervâne olmuş cânım, sensiz geçen her nefes, zulmet içinde nâlânım. her damla,gamınla yoğrulmuş bir dua gibidir. Gönlüm ki bir harabedir, aşkının ateşiyle mamur, ne gam ki yansın her köşesi, sensizliğe mihnet olur. Her zerrenle var oldum,her zerrenle yok olurum senin adınla dirilir, yokluğunla dağılırım. ey vuslatın cümle canları can, sensiz bir an, bin ömre dert, bin ömre ziyan ne menzilin bellidir, ne seyrin, ne vakit,lâkim senin aşkınla olur çile ibadet. Su gibi akar gözümden hicranın her anı, fakat her damlası seni anar, sana akarbilir ki, bu gönül sende mahzun, sende mest bir tek tebessümüne cennet olur bu dert. ey sultân-ı aşk,ey derman-ı gönül, ben ki bir âşık, sen ki aşkın ta kendisi. varsa bana lütfen, sensizliği âl da götür,“
