Fred & George Weasley

Hello! I like your profile picture and user!

Pięć lat temu Sophie uciekła z Greystone. Teraz wraca. I ktoś zaczyna zabijać.
          
          W miasteczku, które wciąż żyje dawną tragedią, każdy wydaje się mieć coś do ukrycia. Riley nie żyje od pięciu lat, ale jej cień wciąż krąży po ulicach. Gdy ginie Nolan - Sophie trafia w sam środek koszmaru, od którego kiedyś uciekła.
          
          Na miejscu zbrodni znajduje coś, co zmienia wszystko. Ktoś ma listę. Ktoś planuje kolejne morderstwa. A czas ucieka.
          
          Sophie nie ufa policji. Wie, jak wyglądało śledztwo po śmierci Riley - powierzchowne, pełne luk. Wie też, że jeśli chce poznać prawdę, musi odkryć, co łączy ofiary. Ale im głębiej grzebie w przeszłości, tym więcej widzi znaków ostrzegawczych… i tym bardziej niepokojące stają się zachowania ludzi wokół niej.
          
          Komu może zaufać, jeśli każdy skrywa własny sekret?
          
          Co ukrywa Veronica?
          Czemu Harper milczy?
          O co chodzi Nathanowi?
          Dlaczego Asher tak często znika?
          Czy Hazel wie coś, czego nie mówi?
          Czym zajmuje się Skye, kiedy nikt nie patrzy?
          Co skrywa Millie, gdy znika na długie godziny?
          Dlaczego Declan coraz bardziej panikuje?
          I czemu Jamie zawsze pojawia się tam, gdzie giną ludzie?
          
          W miasteczku pełnym tajemnic, nie ma niewinnych. A jeśli Sophie nie rozgryzie układanki na czas…zabójca zrealizuje swój plan. 
          
          https://www.wattpad.com/story/398947046?utm_source=ios&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details&wp_uname=TrudeTomaszewska

Przygryzłem wargę, nie będę płakał. Nie będę. Zacisnąłem powieki, łzy jednak mimo wszystko popłynęły mi po policzkach. Telefon wysunął mi się z dłoni, osunąłem się na podłogę. Mój oddech drżał, łzy płynęły mi po policzkach. 
          - N-n-nico cz-cz-em-mu?! - wyjąkałem.
          Popatrzyłem na wyświetlacz telefonu i zdjęcia wysłane przez Callie. Podniosłem się, by po chwili opaść na łóżko. Zwinąłem się w kłębek i chlipiąc w poduszkę, zasnąłem. 
          Kiedy rano Obudziłem się wszystko mnie bolało, pewnie przez to że spałem ze spoetymi mięśniami. 
          
          Jakby to jest z pov Leo i pisze aktualnie o nim i Nicu I Willu i nwm z kim kto będzie na koniec bi samą się w tym zgubiłam
          

Cześć, zapraszam cię do odwiedzenia mojego profilu, piszę powieść o seryjnym mordercy który prowadzi swoje własne śledztwo, mam nadzieję że ci się spodoba. Pozdrawiam:)

Moja książka już jest na watt
          

Witam wszystkie zabłąkane disze które przywędrowały na ten profil.