@ ujustwantention when this rain stops...
yağmur durdu.
güneşli günler beni bekliyor.
bunu hakettiğimi düşünüyorum.
bunu hakettiğimi biliyorum ve hissediyorum.
ve bir daha asla o eski okula adımımı dahi atmak istemiyorum.
ordan kimseyle (2 kişi hariç) konuşmak, görüşmek istemiyorum.
bana iyi gelmiyorlar.
dini inancımı güçlendirdim.
zor zamanlarda dinden uzaklaşmak mantıksızdı. Allah'a olan güvenim tam. O'na güveniyorum.
bir video görmüştüm, ki normalde dinden prim kasan kanallardan nefret ederim, oradaki adamın söyledikleri beni çok etkilemişti.
"birini Allah'tan daha çok seversen, Allah onu senden alır. o kişi senin için hayırlı olsaydı zaten Allah'tan daha çok sevmen mümkün olmazdı. Allah'a güvenin."
Allah'a güveniyorum.
o beni terketmeyecek.
o hep yanımdaydı.
benim O'nunla olmak istemediğim zamanlarda bile.
şimdi umurumda değil, diğerlerinin ne dediği, ne hissettiği, ne bahane ürettiği.
çünkü benim bahane üretme lüksüm yoktu.
onların da olamaz.
en azından bana karşı.
kendimin en iyi versiyonu olmaya çabalıyorum.
kendim için en doğrusunun bu olduğunu da biliyorum.
egomu besliyorum, arkadaşlarımla vakit geçiriyorum, daha huzurlu hissediyorum.
ben bunları yapmazsam, kimse benim yerime yapmayacak.
ve en önemlisi, erkeklerin sözlerine, bakışlarına bel bağlamıyorum.
ve yıldızlara küskünüm.