kurt

seni cok seviyorum

Asphodel, 45 dakika sonra doğum gününe gireceğiz ve şunu söylemeliyim ki çok heyecanlıyım. Yazarken ellerim titriyor, kalbim ağzımdan çıkacakmış gibi atıyor. Artık hesabı öğrenmenin vakti geldi. İki gözümün çiçeği tekrardan iyi ki doğmuşsun, iyi ki var olmuşsun.
          Canımın yıldızı, seni her şeyden çok seviyorum.

Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
          Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
          Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
          Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.
          
          Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse;
          Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse;
          Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan,
          Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse…
          
          Ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla,
          Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla!
          Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
          Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince
          Gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım;
          Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.
          Gözler ki birer parçasıdır sende İlahın,
          Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,
          Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
          Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!
          
          Bir başka füsun fışkırıyor sanki yüzünden,
          Bir yüz ki yapılmış dişi kaplanla hüzünden…
          Hasret sana ey yirmi yılın taze baharı,
          Vaslınla da dinmez yine bağrımdaki ağrı.
          Dinmez! Gönülün, tapmanın, aşkın sesidir bu!
          Dinmez! Ebedi özleyişin bestesidir bu!
          Hasret çekerek uğruna ölmek de kolaydı,
          Görmek seni ukbadan eğer mümkün olaydı.
          
          Dünyayı boğup mahşere döndürse denizler,
          Tek bendeki volkanları söndürse denizler!
          Hala yaşıyor gizlenerek ruhuma ‘Kaabil’
          İmkanı bulunsaydı bütün ömre mukabil
          Sırretmeye elden seni bir perde olurdum.
          Toprak gibi her çiğnediğin yerde olurdum.
          
          Mehtaplı yüzün Tanrı’yı kıskandırıyordur.
          En hisli şiirden de örülmez bu güzellik.
          Yaklaşması güç, senden uzaklaşması zordur;
          Kalbin işidir, gözle görülmez bu güzellik.

modern bir alışkanlıktır ölmek, seni doğasıya seviyorum.
          yeniden dünyaya gelsem yeniden seni severim.

gözlerinden göğüme sayısız yıldız akar. 
          bir gülüşün içimde binlerce lamba yakar.

kibrit çakıyorsun karanlıkta
          badem çiçeklerini görmek için
          ve mart denizlerinde tedirgin bir çift
          sarnıç gemisi gözlerin
          bir iş açacaksın sen başımıza
          yangın mı olur artık bahar mı?

önümde bir karanlık yol benimle yürür müsün? 
          zemini meçhul bi' yol yanımda yürür müsün?
          gönlümün aşk parçası kalbimi dinler misin?
          ilahi bir aşktır bu şakayla karışmasın.

sen vazgeçemediğim yanımda bile hasretimsin.

Asphodel, cümleye nasıl başlasam bilmiyorum ama seni uyutmamın üzerinden yaklaşık iki saat geçti. Gün içinde çok yoruldum ama seninle konuşunca bütün yorgunluğum uçtu gitti. Şu an da seni düşünmenin içimde bulundurduğu heyecan hissi beni ayakta tutuyor. Can parçam öyle büyük bir aşk besliyorum ki sana karşı. Anlatmak istesem sesim, yazmak istesem ellerim titriyor. Bugün ve şu an da olduğu gibi çünkü yakınlarıma seni anlattım ve sana ne kadar aşık olduğumu. Ruhumu o kadar dolduruyorsun ki bütün dünya duysun istiyorum sana ne kadar aklı başında bir aşkla bağlı olduğumu.
          Canımın yıldızı, seni her şeyden çok seviyorum.

hayatta hiçbir şeyim az olmadı senin kadar.
          hiçbir şeyi istemedim seni istediğim kadar.