kitap okuduktan sonra ya bi otobüste başıma cama yaslarken yada daliverdigim bianda zihnimde cıvıl cıvıl, manavın meyvelerini sularken ıslattığı toprağın,kahvecinin yeni demledigi çayın mis gibi koktuğu mahalle beliriveriyor. bi elimde ekmek poşeti bi oyana bi boyana bi elimde ekmeğin başı yiyorum kıtır kıtır yürürken sonra o gün okuduğum bi kitabın yada bitse okumaktan bikmadigim kitabın karakterleri beliriveriyor orda kimisi sevdiğini düşünüyor kara kara kimisi intikamını ekmegimi yerken bakıyorum hepsine ve sırıtiyorum onlara, onlarda bu siritısa hic bi zaman kayitsiz kalmiyorlar hep guluyorlar bana ne olursa olsun sonra içimden geciriyorum iyi ki varlar..
