1939 sonbaharı. Polonya savaşta. Almanlar her yerde. Sen her yerdesin.
Bombalar atılıyor,savaşın getirdiği tek güzel şey sensin. Ailenin ölmüş olması üzücü. Bana gelmiş olman güzel. Bana iki yıl önce bencil olduğumu söylemiştin,haklısın. Konu sen olunca bencil bir insana dönüşüyorum. Ülkem için savaşmak istiyorum. Ama gidersem,tecavüze uğrayacak ve yıkılacaksın. Üzgünüm...
Bana her gün geçeceğini söylüyorsun. Hiç bir şey geçmiyor. Öleceğiz,biliyorsun.
Sonumuz yakın. Bir kaç saat önce,bir alman gelip seni kaç złotych'a alabileceğini sordu. Ona küfür ettim,bana vurdu,cebinde ki silahı aldım ve onu öldürdüm.
Hayatım da ilk kez birini öldürdüm. Babam beni görse gurur duyardı.
Yakında öleceğim. Tanrıya inanıyorsun değil mi Wislawa.
Benim için ona dua et.
Ben öldükten sonra,lütfen kendini öldür. Bu dünya seni hak etmiyor.
Sevgiler,
Sonsuza kadar.
