Ben onu beklerken,
O başkasını bekledi.
Ben ona gülerken,
O belki de onunla ilgili olan hayallerine gülümsedi.
Ben gözleri önünde ölürken,
O, yaşama sebebine tutundu.
Biz hep sessizdik, ama gözlerimiz susmazdı hiç.
Ya da mesajlarımızda ki imalar kendini apaçık belli ederdi.
O sebepsiz bir şekilde benim hayatıma ışık oldu,
Yaşamam için sebep oldu,
Hatta ve hatta telefona her bildirim gelmesinde o yazdı diye heyecanım oldu.
Birkaç gün önce onu kaybediyordum,
Gidiyordu.
Yıldız kaydı ve Dilek tuttum,
Onu diledim.
O da beni diledi belki de hm?
Umarım... kader bizi birleştirir.
Umarım ayrılmayız.