მოკლედ როდესაც პირველ კლასში ვიყავი მიყვარდა ერთი ბიჭი მას მარკი ერქვა ის იყო ძალიან  კეთილი და გულჩათხრობილი მე-2 გაკვეთილის შემდეგ როდესაც ზარი დაირეკა ჩემს თანაკლასელებთან ერთად სკოლის  ეზოში გავედი ჩემმა თანაკლასელმა ჯეიზმა თმები მომწია მე ავტირდი და კედელს ავეყუდე და ამ დროს მოვიდა მარკი და საღეჭი რეზინი მომიტანა და დამამშვიდა ამის შემდეგ განვლო რამოდენიმე წელმა და ჩემს მეგობრებთან ერთად ტყეში სასეირნოდ წავედი მოვიდა მარკი და კვლავ სეღეჭი რეზინი მომიტანა მე მოგონებები ამომიტივტივდა და ძველი დრო გამახსენდა და მარკიმ მითხრა ეს შენ ჩემო მზის სხივო 
   ერთ დღეს მე და მარკი სასადილოდ წავედით იქ მარკმა ნახა თავისი ბავშობის მეგობარი ელა შევამჩნიე რომ ელა მარკს ეპრანჭებოდა მე ეჭვიანობა დავიწყე და  სახლში გამოვიქეცი მან რამდენიმეჯერ დამირეკა მაგრამ მის არცერთ დატეკილს არ ვუპასუხე ჩავალაგე ბარგი და გადავწყვიტე სახლიდან წავსულიყავი სახლიდან გამოსულს შემეფეთა და მითხრა რომ არ წავსულიყავი გთხოვ არ წახვიდე შენს გარეშე სიცოცხლე არ შემიძლია ყველაფერს აგიხსნი რაღა უნდა ამიხსნა ყველაფერი გასაგებია  მან ისევ და ისევ საღეჭი რეზინი მომცა მე ჩამეღიმა და მას გადავეხვიე და ავტირდი შემდეგ ჩვენი ურთიერთობა უფრო განვითარდა ერთ დღეს როდესაც ლამაზ და სურნელოვან ყვავილებს ფოტოებს ვუღებდი მარკი გამოვიდა და მითხრა რომ მისი ცხოვრების თანამგზავრი გამხდარიყავი ცოტახანი გაოგნებული ვიყავი ამ სასიამოვნო მომენტით და ცოტანით მეტყველების უნარიც კი დავკარგე და ბედნიერი ხმით ვუთხარი რომ თანახმა ვიყავი გაგრძელება იქნება...