kxchw_
Burayı kullanmadığın için artık rahatça içimi dökebilirim Petricor. Konuşmak sorunlarımızı çözmek... En büyük sorunumuz buydu aslında. Ben kaçardım, sende sinirlenip kapıları yüzüme çarpardın. Allah kahretsin ki hala kalbimde yerin o kadar büyük ki. İnsan ilk aşkını nasıl unutur bilmiyorum. Sadece senle konuşmak istiyorum ama sevmiyor gibi hissettiriyorsun ve bu nefretinde boğulmaktan daha çok acıtıyor sevgilim. Kalplerimizin savaşında biz birbirimizi kaybettik. Sonumuz Chucky ve Tiffany gibi olmayacak bunu biliyorum. Yazılar yazıyorsun gördüm, okudum hepsini. Kalemin aynı kendin gibi hırçın ve naif. Kelimeleri toplamakta güçlük çekiyorum ilk defa. Okumayacaksın belki asla ama genede bir umut. Veda etmemiz mi lazım illa? Neden bu evrende olamıyoruz ki? Veda vakti geldiğinde anlarsın diyorlardı haklılarmış. Seni seviyorum ve bu son yazılarım artık sana. Mutlu ol ne olursa olsun. Biliyorum her canım yandığında sana gelmek isteyeceğim beni koru isteyeceğim ama bu sadece hayallerimde olurdu hep. Biz iyilestirmez kanatırdık sevgilim.