Seni çok özledim gönlümün ayazı
Seni çok özledim...
Gündüz günlük gülistanlıktır ufkum
Gece olunca hissettim nasıl ölmüş ruhum
Aldığım her nefeste kararıyor kalbim
Sanki her çekişimde hasretinle doluyorum
Dolup dolup taşıyorum geceleri
Ağlamaktan başka çare gelmez bedenime
Ne seni getiriyor ağlamak ne beni götürüyor senden
Ama sanki ağlasam tutacaktın elimi yeniden
Sanki camımdan gülümseyip saracaktın derinden
Eskisi gibi sevgilim, eskisi gibi olacaktık
Ah alabilsem zamanı geriye
Akrebiyle yelkovanını kavustursam sonsuza dek
Belki biz de ayrılmazdık hiç
Hep sıcacık bedeninle uyurdum
Bir an bile ayrılmazdım bırakıp gitme diye
Tekrar izleyemezdim benden öylece gidişini
Seni çok özledim sevgilim hem de çok
Basit arzular için değer miydi ağlatmaya
Değer miydi katilinin kollarına koşmaya
İyileştirdiğim ruhun bu kadar kolay mı teslim olacaktı.
Hiç üzülmedin mi yakından bildiğin acıları yaşatırken
Hiç acımadın mı küçük kızına
Her şeye rağmen olmayacak mıydın yanında
Bırakıp gidemem dememiş mıydın soğuk ayazlarda
Sarmadın mı sıcacık ellerini yanaklarına
İnandirmadın mı kapkara gözlerine baka baka...
Seni hala çok seviyor bu kalp unutma
Sen bıraksan da gece yarısı soğuk ayazlarda
Senin ceketine sarılarak bekleyecek sokak lambasının altında
Söylenen sözler hep tersine dönecek
Sen devam edeceksin o unutmayacak
Sen onu unutacaksın, hem de sonsuza dek
Küçük kızınsa bekleyecek sadece
Kendine uzatılan hiçbir eli tutmayacak
Kör bir umutla bekleyecek sadece
Ya sen gelip ısıtacaksın yeniden,
ya da bu kalp hep beklecek ayazlarında
Gün gelip de geç kalma diye dua edece sadece
Sıcak dükkanlardan birine gireceği için değil,
Yaşanabilecek güzelliklere yetişemeden ölmemeye...
