Herkesin komik, mutlu, heycanlı anıları vardır, ve tabiki üzücü, korkunç anıları da vardır. Benimki hep üzücüydü..
    Yeter. Bıktım. Elimde bir bıçak odamın içinde kapıya yaslanmış şekilde birazdan olanları düşünüyorum. Sessiz, karanlık, ürkütücü, ölmemi bekleyen soğuk bir odada tek başıma duruyorum. Artık ölücem. Ağlıyorum, korkuyorum. Derin bir nefes alıp bıçağı bileğime koyup gözlerimi kapattım. Ve hızlı ve sert şekilde çizgı çektim. Bıçak benle beraber düştü. Gözlerimi açamıyorum. Sadece cinlerin sesi. içimde korku.