𝐙𝟑𝐇𝐈̇𝐑

Gt

Yaptım

  Bayramda küslük olmazmış derler sevgilim.. Seni affediyorum herşeye herkese rağmen seni affediyorum. Kendimden çok özür dilerim kalbimden de.. Yoruldum artık görmeyeceğini bile bile sana yazmaktan. Ama seven katlanmalı, umudunu yitirmemeli öyle değil mi? Güzel kalpli adam, hayatıma giren en değerli kişi..
            10.ayımız olacaktı.. Tam tamına neredeyse 1 sene geçirmiş olacaktık. Nasip değilmiş olmadı. Ama yine de seninleymişim gibi davranıyorum. Mutlu, heyecanlı, hayat dolu..
            Çok özledim. Ayrılık sonrası arkadaş kalmalarımızı bile. Senden haber alamamak çok kötü. Nasıl olduğunu bilmiyorum ne haldesin bilmiyorum. Son günlerde kafayı yemek üzereyim. Yazmamak için zor duruyorum artık. Ama yazamam sevgilim. Seni affettim evet ama eğer yazarsam kalbim yenik düşecek. Daha ne kadar düşecekse..
            Bu yazı sensiz geçireceğim. Geçen sene seninle yaz akşamı tanışmıştık. O kadar güzeldi ki. Geçmişi hatırlamak beni gerçekten hüzünlendiriyor. Ama olsun be kalbi güzel adam. Sen vardın, biz vardık. Nasıl bitireceğim bu yazdıklarımı bilmiyorum. Ama bil sevgilim seni çok seviyorum. Her ne olursa olsun seni seveceğim. Son aşkımsın.. 

  Kendimi güçsüz hissettiğim saatlerdeyiz. Onun özlemiyle harmanlandım yine. Hiçbir zaman benim olmamış birini özlemek aptallıkmış gibi geliyor. Belki de öyle.. İnsanların değiştiğini, zamanla soğuyabileceğini bana o öğretti. Yine de herşeye rağmen bıkmadan usanmadan onu seviyorum. Her ne kadar başkası için yaşasa da, başkası için bu hayatta sorunlara göğüs gerse de ona çok bağlıyım. Gururu yakıp ona yazmalı mıyım, bilmiyorum. İçimdeki bu sevgiyle iç içe geçmiş kini ona haykırmam gerekiyor. Anlayacağını sanmıyorum o beni hiçbir zaman anlamadı ama belki bir umut..
            Onu gerçekten çok fazla özlüyorum. Belki bu yazdıklarımı görecek bilemiyorum. Görmesini istiyor muyum? Belki, biraz.. Ama birine bu denli bağlanmak hiç bana göre değil. Hiçbir duygu beni değiştiremezken aşk bambaşka bir insana dönüştürdü beni. Korkuyorum.. Onu daha da çok kaybetmekten. Hiç görememekten, sesini duyamamaktan çok korkuyorum. Nasıl bitireceğimi bilmiyorum. Söylemek istediğim çok şey var. Fakat doğru kelimeler beni bulmuyor.. 
            Yazdıklarımı üşenerek de olsa okuyan insanlar olacaktır. O güzel kalpli bütün insanlar iyi geceler')