♣︎

Az önce seni özlediğimi farkettim..
          Biliyorum bunu sana defalarca söylemişliğim var. Ama bu defa çok başka inan bana...Fotoğrafına baktım biraz, orada gülümsüyorsun, gözlerin ışıl ışıl. Sanki, canlanıp sarılacak gibisin boynuma. "Ben hiç gider miyim deli?" der gibi bakıyorsun.
          
           Ağladım..

Bütün günâhları teninde yaşamak istiyorum.

Günahıyla avunan çocuğun şekerine mi göz diktin? 

İnsanların renkleri olduğunu söylediniz, ve benim rengarenk olduğumu beyan ettiniz.

Sen benim ilk yanılgım, ilk yenilgimsin. Merak etme, son yanılgım olarak kalacaksın.

Giderken her şeyi bende bıraktığını söylemiştin. Önemli şeyi götürmüşsün. 

"Gözleri sürekli gözlerindeyse sana olan merakındandır ; ama gözlerini senden kaçırıyorsa, o gözlerde sana ait bir şeyler vardır"

Camdan süzülen yağmur tanelerini izliyordum jazz eşliğinde. Elimde bir kadeh şarap içiyordum deli güzelimin şerefine. En yüksek notasına çıkıyordu müzik. Ben ise aklıma ve kalbime saydıramayacağım anıları doldurup taşmasını sağlıyordum. Dudaklarımın arasından kısalığına bir gülüş kaçtı. "Fazla güzel, deli güzel.." dedim kendi kendime.

O gün sabaha kadar ağladım, infazıma ortak olan senin hiç haberin olmadı. Sulu gözleriyle yol gözleyen yedi yaşında ki çocuğa döndüm. İçime yerleştirdiğin yangın bir türlü sönmek bilmedi, ısıtmadı da üşüyen bedenimi. Bir avuç toprağa dönüşmek istedim, bastığın topraktan fazlası olmaya layık değildim. 

Bugün yaralarına çiçekler ekeceğim.