𓀡

varlıgınız icin minnettarım 

"Ben sana aşığım." Dudaklarından dökülen birkaç kelime donması için yeterliydi. Özgüvensizdi o an ama sadece içinde kalmasın istiyordu. "Ben seni çok sevdim buna aşk mı denir bilemiyorum ama eğer bir tanımı varsa o da aşktan daha ötede birşeydir." Kadının ellerini sıkıca tuttu, parmak boğumları yumruk yapmaktan kırmızılaşmış yerlerini öptü. Kendi iç sesinin alaycı aşağılayışını unutturmaya çalışıyordu. O aşıktı ve seviyordu. Vicdanı olmayan bir lord bir tek vicdanını merhamet nedir bilmeyen bir leydi için açığa çıkarıyordu.

♡

iyi ki sen

Gözlerin sanki bir bataklık gibi. Baktıkça köreltiyorsun sağır kuşları. İnletiyorsun yeri göğü. Yaptığın tek şeyse beni izlemek. Söylesene, ne var karşında? Nedir seni kendinden alıkoymasını çok iyi bilen. Söylesene. Nedir? O gün inançlıydın karşımda dururken. Ben ilk kez öldüm. Ama dirilebilirdim, dirilttin. Binlerce kez hayatımı kaybettim sense buna sadece birkaç kez şahitlik ettin. Önce  içinde hissettin, sonraysa kalbimi çatlattın. Hergün inancın daha çok arttı. 
            
            Ölmeyeceğime, ölürsem dirileceğime.
            
            Kaç kez beni kurtarmaya çalıştın? Sayılmayacak çok kez ise başarısızdı eylemlerin. Söylesene ne yapmalıydım? Çözümsüz çözümleri sonuçlandırdıkça gömüldün kalbime. Ben bir aptaldım, sende günah keçisiydin. Yalan çabana bile inandım. Şimdiyse karşındayım tekrar. Gökten çakılarak düştüm tuzağına. Bu sefer çok kararlısın, fazla umutlusun. Yaşayacağım sanıyorsun ya işte son kez karşında ölüyorum. Son kez dizlerim çöküyor, tüm gücüm tükenmek üzere. Bil ki hiç acı vermedi. Sadece fazla aptallık ettik ikimizde. Sen kuşun altın kafeste uçabileceğini sandın, bense kuşun uçabilecek olsa da kalbinin atmadığı gerçeğini senden sakladım. Bu ikimizin günahı. Son kez karşındayım. Ve bugün ölüyorum.

Adaletin ilk günü, gördüğünüz tek kişi benim. Sizin cılız bağırışlarınızdansa karşınıza çıkacak her kişiden sakının. O gün duyularını zaafı olarak kullandığınız o kadın her birinizin sesi olacaktır. Siz öleceksiniz ve dirilişi olmayan bir yoklukta boşluğa süzüleceksiniz. Sakının, korkun çünkü insan ilk defa yaşayacağı şeylerden korkuyu buram buram çekmeli. Hatırlarsanız aynı şeyleri yaşattığınız biri vardı. Onun yarası kapanmamışken sizlerin yarasını ateşle yakılacaktır, acı tabakanızı soyutlayacak kadar sona geldiklerinde ise tekrar diriltileceksiniz ama yeni bir yaşam için değil acının devamını çekebilmek için. Sorun sizde değil müsvedde beyinlerinizde. Bugün büyük gün. O kadın karşınızda işte. Titreyen bacaklarınızı masanın altından göremesem de çoktan soludum kalp ritimlerinizi. Şimdi susmayın, ben konuştuğum kadar sizlerde konuşun. Kalkın, omuzlarınızı dikleştirin ve tam karşımda durun. Deneyin, konuşmak için çabalayın. Kekelemeyin çünkü acizliğiniz ortadayken kendinizi daha fazla rezil etmeyin. Rahat olun, ne de olsa o gün azabınıza mahrum bıraktığınız insanların yüzlerine gülerken fazla sarhoştunuz. Şimdi nerede kadehleriniz? Sizlerin beyinleri sarhoş. O geceyi hatırladınız mı? Kumarın en büyüğü benim üzerimden oynanmıştı hatırlatırım. Kuklalarınızı oynattınız. Şah mat. Hiçbir şey bitmedi. Yıllarca susmuş olan bu kadın haklılık payı olan herkesin gürleyen sesidir. Beni alt ettiğinizi sansınız değil mi? Fazlaca yanılanlardansınız. Unutmak sizler için bir ahmaklıktır. Gücümü almış olabilirsiniz, defalarca beni öldürmüş olabilirsiniz, zihnimi lanetlemiş olabilirsiniz ancak tanrı beni diğer dünyaya alana kadar karşınıza çıkmaya devam edeceğim.