Sen ki,
ölümün pençesine düşmüş bir kelebek.
Kanatlarının akı boyanmış, aklının karasına.
Her çırpınış bir nefes, bir hüzün ve bir adım.
Gidilince dönülemeyen sonsuz rüyaların ise, kederlerinden kaçtığın tek sığınağın.
Mideme hiçbir şeyin girmediği, ciğerlerimin sigara dumanıyla dolduğu ; Aklımın ise dumanla beraber Rüzgâra karışarak başka diyarlara uçup gittiği günlerdeyim.