...

Konuşmuyorum, çıkıp eğlenmiyorum zamanımı harcadığım hiç bir şey yok ve bunu benimsedim. Adımlarımı hep korkarak atıyorum, bana iyi gelebilecek insanlardan bile uzak duruyorum. Ben kötü bir şey olmaması için iyi şeylerden de kaçıyorum...

Bedelini benim ödediğim hayatta her şeyi doğru yapmak zorunda değilim.
          "Mutluysam iş bitmiştir"

"İçimde koca bir yıkım var, onarılmayacak kadar dağınığım. Uykularım kaçıyor, geceye sarılınca geçecek sanıyorum. Gözyaşlarıma anlamlar yüklemeye çalışsam bile, hiçbir anlamları yok. Kendimle kaldıkça düşüyorum ve kalkmak istemiyorum. Kendi enkazımın içinde kayboldum. Tarif edemediğim hisler var ve yalnızlık dostum oldu.."

Sorsanıza bana, nasılsın diye. Belki çok mutsuzum. Belki çocukluk cesedimi saklıyorum dolapta. Kokucam belki yakında. Belki iyi değilim, merak etsenize beni. Ağrım var belki, belki yaram var. Titriyorum zangır zangır, kalbim kırık belki. Sorsanıza bana, nasılım diye. Belki "iyiyim" diyip geçiştirmem bu sefer. 
          

Mücadele ediyorum, çırpınıyorum ve deniyorum ama böyle kelebeğin ayağına taş bağlayıp uç demişler gibiyim. Kanat var ama yük çok ağır...

"Aniden olmadı, birikti. Yavaş yavaş doldu sonunda taştı. Bugün attığım üç beş adım yormadı beni, dün yürüdüğüm kilometrelerce yol nefesimi kesti. Doldum taşıyorum artık. Ve siz sadece bugün taştığımı görebiliyorsunuz.."

Bazen kendime bile tahammülüm olmazken, kisiliği oturmamış kocaman insanlara tevazu göstermemi bekliyorlar. Sizi bilmiyorum ama benim bu dünyaya geliş amacım hastalıklı duygulara anlayış göstermek değil. Mantığımın ve kalbimin anlamlandıramadığı her şey benim için yok hükmündedir.

Nasılım biliyormusun,Kimseye acımı belli etmemek için gülüyorum Kimse yıkıldığımı anlamasın diye şakalar yapıyorum Nasılsın diye soran olursa iyiyim diyorum Başkası ağlarken ben içime atıyorum bu aralar Kalp zaten yokluyor Düşünmek ağır geliyor nefes alamıyorum Ama kimseye çaktırmıyorum hep iyiyim ben hep mutluyum hep neşeliyim Ama işte oturunca bir köşeye o zaman dizlerimin bağı çözülüyor dalıyorum düşüncelere bir sigara diye başlayıp paket bitiyor öksürüyorum bu aralar herkes soğuk algınlık sanıyor ilaç al geçer diyorlar keşke bir ilaç olsada herseyi unutsam yoksa bu beden bu acıyı kaldırmıcak biliyorum...!

Daha fazla kırılmamak adına etrafıma ördüğüm yüksek duvarlar üzerime çöktü.
          
          Gidip birilerini öldürmek,
           Birilerine küfür etmek
           Ve birilerine sımsıkı sarılmak istedim. Bağırmak istedim sonsuz acımı!
           Bir caddenin ortasında
           Hıçkıra hıçkıra ağlamak istedim. 
          Gırtlağıma parmak sokup
           İçimde biriken nefretleri kusmak istedim.
           Özür dilemek istedim birilerinden...
           Bu içime kapanmışlığımın zincirlerini kırmak istedim.

Kimse seni sevmiyorken ölmek bile daha kolay.
          Bu yüzden iyiyim.
          Beni sevmediğiniz için..
          Beni sevmiyor olmakla, benim üzerime hiçbir sorumluluk yüklemediginiz için.
          İyiyim.