varsendebirsey
“Bu karşılaşma için ya henüz çok erken olduğundan, ya da bunu düşünmek içini acıtsa da; birbirlerine olan aşkları mevcut sorunlarını aşmalarını sağlayacak kadar güçlü olmadığından, ilerleyemiyorlardı. Bir sarılma her şeyi daha katlanılır kılacakken buz gibi bakışlarıyla içini ürpertiyordu. Şu noktada ne geçmiş için pişmanlık ne de gelecek için bir umut bulamıyorlardı bakışlarında. Bu sıkışıp kalmışlık, bu kaybolmuşluk içinde anlamsız bir öfkeyle birbirlerini incitip duruyorlardı.” Son bölümden’