@vazgecilmezdurak
Hafızan çok kötü diyorlar...
Oysa ben dün gibi hatırlıyorum bana okuduğu kitaplar sayfalarını..
"Bir itfaiyecinin biri kızı ateşten kurtardığı hikâyeyi"
Mutfakta oturuşunu sırtında ki batanyeyi...
Benim bir sobanın önünde oturup sessizce onu dinlediğimi,ses tonunu, mutluluğunu,arada boğazında ki temizlediği gıcıklığı benim hafızam kötü değil benim hafızam hepsi o ...
Gecenin ortasındayım; sensiz miyim, seninle miyim, bilmiyorum. Karışık zihnim seni seyrediyor ama seninle değilim. Sözlerin, yazdığın her satır beynimde dolaşıyor ama hiçbiri beni anlatmıyor. Ne çok isterdim seninle olmayı; yarım kalmış en büyük hikayemsin.
Hikaye diyorum ya, masal olsaydın sadece benim hayalim, yokluğunu sevdiğim biri olsaydın. Şimdi de yoksun, kiminlesin onu da bilmiyorum ama seni çok düşünüyorum; kafayı mı yiyorum acaba?
Neden bir şey yapmıyorum sevgilim? Neden sana bu denli susuyorum? Öfkem neden sana karşı çoğalmıyor? Söylesene, güzel kızım, ben neden bu kadar sabırlıyım? Oysa sen en narin yerimden vurdun beni, en güzel yerimde dağıttın tekrar.
Sen diye başlayıp bittiremediğim her geceye lanet ediyorum ama sen bana gülümsesen, yine unuturum yaptıklarını. Sadece konuşmak isterim, derin derin. Aşk mı bu? Bence aşk bu olmamalıydı. Bu aşksa seni bana hediye etmeliydi çünkü en çok ben bekledim seni. Belki gözlerine sokarak bekleyenler vardı ama ben sessizce hayatına dokunmadan bekledim.
Yetemedim, gelemedim. Rüyalarıma misafir ettim seni ama bu nefessizlik yetmiyor. Her şarkıda seni bulmaktan vazgeçemiyorum. Bana eşlik eden sigaranın dumanına seni sığdırmaktan, seni yıldıza anlatmaktan, seni aramaktan ve bulamamaktan vazgeçemiyorum.
Of, yeter bu kadar; sen orada kal.
Herşey toparlandı ve yerine oturdu...
Güzelliğine ağlamak istediğim biri var...
ne istiyorum biliyor musun? ruh eşimi bulup, piyasadan çekilmek. fazla insan olmayan sakin bir kasabada, bahçeli evimizde baş başa verip sakince bir hayat yaşamak. akşamları yemekten sonra bahçede oturup onunla uzun uzun sohbet etmek. uyumadan önce ona kitap okumak. sabahları ondan erken uyanıp kahvaltı sofrası kurmak. bir de bahçeden topladığım çiçeklerden de masanın ortasına koyduk mu.. plakta eski ve neşeli bir şarkı açarız ve şarkının eşliğinde kahvaltı yaparak günlük planlarımızı konuşuruz. baş başa verip şu kaoslarla dolu dünyayı sessize alarak yaşlanırız işte..
Beni kollarının arasına al...
Uzun bir sürenin ardından... Sabah yağmurda ıslandım.
Bir kahve içtim,yazı yazdım şiir okudum şarkı dinledim günlerim çok uzunmuş ben saçma sapan kısa tutuyor muşum.
Kulaklığımdan,saatime kadar herşeyimi değiştirdim. Tek başıma gezip yeni kitaplar aldım.
Parka yürüyüşe çıktım, ağız dolu kahkahalar attım ve soğuk bir duşla günü kapatım şimdi kitap okuyup derin bir uykuyu hak etmiş oldum.
Rutin bir hayatın dengesini şaşırmak üç sene mi almıştı..
Naberrr
Benim kendi yıkıntılarım içimde boğulduğum sorular yüzündenmış...
İçimde yarım kalan herşey tamamladı ve ben geriye çekilip bana ait olan yerde oturdum.
