vega

düşünmüyorum desemde düşünüyorum seni. 

evet getcekten palyaconmusum senin

kendinle gurur duy senden sonra artik kimseye guvenemiyorum

seni sevmek; 
          bir uçurum kenarında kalmak, 
          yâhut kışın açan güneşi bahar sanmaktı.
          arafta dalgın bir ölüydüm sensiz. 
          bahçemde kaç çiçek açtı, kaç yüzüm soldu sayısız.

Sürgün edildim erken vaktinde sabahın, 
          kalbindi suçlusu bendeki bu tamâhın. 
          Bağlıydı elim kolum, cennetten kovuldum.

nice çiçekli bahçeler gizlerim, 
          örülü duvarlarım ardında. 
          ne vakit sen onu, ben seni izlerim;
          kanayıp durur yara izlerim.

buzlar kadar el değmedik, karlar kadar temiz de olsan çamur atılmaktan kurtulamayacaksın.
          
          -hamlet

Coraline vuole il mare ma ha paura dell’acqua

durmadı saatimi kaybettiğimde zaman. 
          eğilip doğrulunca çınlamadı kulaklarım. 
          unut kelimelerini gelmedi konuşma sıran. 
          çünkü henüz yarama denk değil yaran. 

Simitçi...kahveci...gazozcu...