kelebek

simdi seni seninle biraksam,beni benimle birakma
          yalniz basima ben olurum,yapamam
          birkac sey var aklimda anlatsam da aklin almaz
          sen bir gulmesen,ben olurum yapamam

dun daha seni operken,simdi bana dur diyemezsin

kokun sinmis yastigima,geldim mavisim yerimizdeyim

kalbindeki bin gozyasim

https://open.spotify.com/track/0eFMbKCRw8KByXyWBw8WO7?si=XDe1oqmGSDuCCs-ZROLfDQ

bitti mi hikayemiz? bu ne bicim son boyle

Koskoca şehrin hiç gelmediğin sokaklarında bile seni görme umuduyla etrafa bakmanın nasıl hissettirdiğini bilmiyorsun.

o, tesadüfen hayatta kalan bir kelebekti sanki. ruhunda sakladığı kanatları kırılmıştı, benliğini kaybetmişti hissiz rüzgarlarda. ve kendinide yok etmişti aslında; uçmak istediği ateşin içinde. ateş onu içine çekmeden hapsetmişti. onu yakmadan ruhunu almıştı. ateşin görünmeyen gölgesiydi kelebek. onlar bir arada olamazlardı fakat görünmez bir şekilde bütünleşmişlerdi; birbirlerine dokunamadan.

"Kalbimi teslim ettiğim kişi kelebeklerimin katili..." 

Okyanusun dalgalari ne kadar uzaga giderse gitsin,hep geri dönerdi.