‏‏‏‏‏‏‏‏

:'

Sorun, kaburgamın en derinindeki o ince sızı.

https://www.youtube.com/watch?v=dflrz1EJhus

İyiyi, "güzel ve yüksek şeyleri" ne kadar çok anladıysam, o kadar derinlerine battım, sıkıştım kaldım içlerinde.

Bir katilden daha cani insanlar gördüm. Umudumuzu öldürenleri gördüm.

üzgünüm, kırgınım biraz da yıprandım ama gülümsemeye devam ediyorum. 

"Çiçek gibi insanların kalbini kırdınız. Bahçeniz bahar görmesin."

çok yorgunum füsun. kafamı birisinin dizlerine koyup saatlerce ağlamak istiyorum.

'Ben kapattım o defteri' dediğim her defteri aslında rafa kaldırıp defalarca daha okudum. İnsan bazı şeyleri iyice anlasa dahi kabullenemiyor.

Çok uzun yıllar önce iki kır çiçeği birbirlerine aşık olurlar. Her bahar diğer çiçekler gibi onlarda açıp güneşe merhaba derler. Fakat bir bahar başlangıcı bu çiçeklerden biri diğerine; "biz diğer çiçekler gibi bu bahar açmayalım, kışın ortasında herkesin soğuktan kaçtığı karlı günlerde açalım ki, bütün doğa bize ait olsun" der ve ikisi de o bahar açmamaya karar verirler. Biri açmak için kışın gelmesini ve karın yağmasını beklerken, diğeri o yaz açar. O gün bugündür, karda açan ve sevgilisini bekleyen çiçeğe "kardelen", sevgilisini yarı yolda bırakan çiçeğe de "hercai" denilir.