‏‏‏‏‏‏‏‏

Sorun, kaburgamın en derinindeki o ince sızı.

https://www.youtube.com/watch?v=dflrz1EJhus

İyiyi, "güzel ve yüksek şeyleri" ne kadar çok anladıysam, o kadar derinlerine battım, sıkıştım kaldım içlerinde.

Bir katilden daha cani insanlar gördüm. Umudumuzu öldürenleri gördüm.

üzgünüm, kırgınım biraz da yıprandım ama gülümsemeye devam ediyorum. 

"Çiçek gibi insanların kalbini kırdınız. Bahçeniz bahar görmesin."

çok yorgunum füsun. kafamı birisinin dizlerine koyup saatlerce ağlamak istiyorum.

'Ben kapattım o defteri' dediğim her defteri aslında rafa kaldırıp defalarca daha okudum. İnsan bazı şeyleri iyice anlasa dahi kabullenemiyor.

Çok uzun yıllar önce iki kır çiçeği birbirlerine aşık olurlar. Her bahar diğer çiçekler gibi onlarda açıp güneşe merhaba derler. Fakat bir bahar başlangıcı bu çiçeklerden biri diğerine; "biz diğer çiçekler gibi bu bahar açmayalım, kışın ortasında herkesin soğuktan kaçtığı karlı günlerde açalım ki, bütün doğa bize ait olsun" der ve ikisi de o bahar açmamaya karar verirler. Biri açmak için kışın gelmesini ve karın yağmasını beklerken, diğeri o yaz açar. O gün bugündür, karda açan ve sevgilisini bekleyen çiçeğe "kardelen", sevgilisini yarı yolda bırakan çiçeğe de "hercai" denilir.

Uzun uzun düşünmek için yeterince gecem oldu. İçinden çıkamadığım geceler ve içimden çıkamayan sen. Kalan çok acı çeker diye bilinen bir yanlış var. İnanırdım eskiden. Gitmenin bu kadar zor olmadığı zamanlar. Kalan olduğum zamanlar. Ruhum ruhunu bedenim bedenini bu kadar tamamlarken uyuşmayan kimya neydi tam olarak uzun gecelerde bile çözemedim. Sahi neydi beraber çözemediklerimiz. Neydi beni gitmek zorunda bırakan. Kırk kapalı kapının ardında kırk kilitle kırk kat sarılmış ezilmiş ve küçülmüş kalbim. Şimdi ne zaman kapatsam gözlerimi tüm anılar cehennem. Küçükken üçüncü dereceden yanıklar vardı ayağımda ben yapmıştım. Şimdi kalbimde var ve ben yaptım tıpta dördüncü derece yanık olsaydı buna dördüncü derece derdim kalbimin bir tarafından girmiş diğer tarafından çıkmış gibi. Sızlıyorum, özlüyorum, ölüyorum. Yine de sana gelen bütün yolları bir bir kapatıyorum. Bana güçlü diyorlar. Sen bu dünyada yapabileceğin en zor şeyi yaptın sevdiğini terk ettin. Kendini bu savaştan kurtardın diyorlar. Savaşımız sadece sevmekti diyemiyorum içimde bir parçam biliyor doğru olduğunu. Savaşımız daha fazlasıydı. Keşke olmasaydı. Ama öyleydi.