Çoğunuz gibi tutkularının peşinden gidecek cesareti kendinde bulamamış, toplumun onun için belirttiği kalıplar içerisinde hareket eden bir insanım. 

Tek düze anlayışlardan sıkılmış, özgürlükçü ve bilimsel bir insan olarak kendimi tanımlayabilirim. Günümüz dünyasında maaşlı bir köle olarak kendime biçilen rolü eksiksiz oynayabiliyorum. Yani hepiniz kadar ikiyüzlüyüm. Hep istemediğimi söylememe rağmen yıllardır vazgeçemediğim bir işim, aldığım paralar ile satın almış olduğum eşyalarım mevcut. Tabi eşyaların mı bana benim mi eşyalara hizmet ettiğim konusunda bazı soru işaretlerim yok değil. Kendimi tanıtmam için daha fazla edebiyat parçalamama gerek yok muhtemelen. Çünkü senle ben toplumun yaratmış olduğu bir ürünüz. Üretim ve son kullanma tarihlerimiz farklı olabilir ama içine konduğumuz ambalajlar aynıdır. Herkesin zararlı olduğunu bildiği ama o anki insanın geçmişteki insana kıyasla zevkle tükettiği çikolatalardan farklı değiliz. Şikayetçi olmaktan asla vazgeçemesekte yaşamak noktasında herhangi bir tereddütümüzde olamaz. 
Yaşadığımız dönemi hep küçümser, önümüzde olana değil uzaktan görünen o küçücük hayallere özeniriz. İstemek sahip olmanın tek keyifli kısmıdır. Arzuladığımız şeylere kavuşana kadar acı çektiğimizi düşündüğümüz bir keyiflilik hali içindeyizdir. Mutluluğa kavuşmamızsa sahip olmak ile değil yeniden arzulamakla gelmektedir. İşte herşeye kadir olan modern insanın içinden çıkılmaz kısır döngüsü budur.
Kendimi en samimi olarak tanıtabileceğim kelimeler üç aşağı beş yukarı bu şekildedir.  Tek kelime ile sıradan.