vekaybettikadin
Ne desem bilemiyorum... Bunlar bu senenin son saatleri ve son satırları...
Sen aramızdan gideli aynı oksijeni soluyamayalı 6. Ayım oldu...
Şu anlık ay tabi bu aylar yıl olacak ama sen bi daha olmayacaksın.
Çok gariptir hayat. Beraber çekindiğimiz o fotoğrafta ikimiz de gülüyoruz. Ikimiz de kanlı canlıyız. Ama bir daha aynı şekilde fotoğraf çekinemeyeceğimiz gerçeği o kadar acıydı ki.
Bir sebepten değil öylesine yazıyorum. Öylesine yazıyorum ki söz uçsa bile yazım kalsın.
Ve her panoma baktığımda sen tekrardan hatıralarımda canlanasın diye...
Bu panoyu sadece sana yazmak için kullanacağım. Umarım beni bir yerlerden görüyor ve ordan "beni unutmamışsın." Deyip tebessüm ediyorsundur...
Umarım hala senin için rahat etmen için her gece dua ettiğimi ve o güzel yüzünü bir defa görebilmek için nelerden vazgeçebileceğimi biliyorsundur...
Ben sanmıştım ki melekler ölümsüzdür.
Demek ki onların da bir vadesi varmış ki sen şu an aramızda değilsin.
Biz sonsuza dek ayrıldık CanSızım...
Hayat çok AcımaSızdı...
Ve sen sonsuza dek Acıma'Sızdın...