...

"Ben tekrardan inandım iyi şeylere, tekrardan inandım güzelliklere. Tekrardan inandım kadere. Sen geldin, beni inandırdın. Benim seni görünce annemi benden çalan dünyayı bile sevesim geldi. Kimse beni inandığım şeylerden vazgeçiremez, senden geçemedim çünkü ben sana çok inanıyorum."
          
          Gözlerinin içine baktım, yüzünü avuçlarımın arasına yerleştirdim. Benim gibi ağlamıyordu ama kirpikleri ıslaktı. Bir insanı hangi sebep gözyaşı bile dökmeden ağlamayı öğretebilirdi ki? Dudakları büküldü ve sonra yalvarır gibi, çaresiz gibi baktı bana.
          
          "Lütfen beni ışıksız bırakma, beni sensiz bırakma ışığım. Çünkü benim dünyam sensiz çok karanlık."
          
          "Biliyor musun bende inandığım şeylerden asla vazgeçmem" dedim muzip bir sesle  saçlarının arasına öpücük kondururken. Elleriyle onu sardığım kollarımı tuttu sıkıca boğucu bir sesle bir şeyler söyledi, tam anlayamamıştım. Kulağına doğru yaklaşıp “Ve sen beni bir şeye inandırdın,” dedim usulca.
          
          “Neye inandırmışım?”
          
          “Sen beni aşka inandırdın ve kimse beni inandığım şeylerden vazgeçiremez. Sen benim aşkımsın ve ben senden geçemiyorum çünkü sana çok inanıyorum.”

“Babası daha küçükken onun içindeki tüm iyiliği söküp aldı. Zindanlara kapattı onu, aç bıraktı, sussuz bıraktı. Hiçbiri öldürmedi. Lakin sevgisiz bıraktığı gün tüm cihan bir araya gelse de o çocuğu yaşatamadı."
          
          "Annesi bile mi?"
          
          "Annesi bile."
          
          -Pamir Karabey

“O beni sevmiyor ki," diye mırıldandım küçük bir çocuk gibi.
          
          "Saçmalama," dedi. "Bu da nerden çıktı?"
          
          "Sevsevdi dudaklarıma dudakları sigaradan daha çok değerdi.
          
          Pamir Karabey
          23.Bölüm Yaşamın Ölü Reklamı

Yanım boş benim, sol yanım boş, göğüs kafesim boş. Doldurabilir misin boşluklarımı yoksa bende yenilerini mi açarsın büyük adam?
          
          23.Bölüm
          Yaşamın Ölü Reklamı

“Hani diyor ya şarkı da,” 
          
          “Ee ne diyormuş şarkı?” diye sordum merakla.
          
          “Bir kadın gelir değiştir seni, inandığın o sert kararlı şeklini,” diye şarkıyı mırıldandı. “Şarkıda ki o kadını ben artık tanıyorum.”
          
          “Kimmiş, nasıl biriymiş?”
          
          “Çok güzel biriymiş, böyle kocaman gülünce insanın dünyayı sevesi geliyormuş. 
          
          Göğüs Kafesi Boşluğu
          Bölüm23, Yaşamın Ölü Reklamı

https://www.wattpad.com/1029149688
          
          Son attığım bölümün üzerinden iki yıl geçmiş, inanamıyor bazen insan. Ama nihayet fetret devrine son verecek bu bölümü atabildim.

“Cesedimi senin gülünce kıvrılan çukurlarına gömdüm ben. Yalvarırım sen ölme, benim topraklarım aldığını vermiyor geri.”
          
          -Pamir Karabey

“Eğer bir gün küllerimi gömdüğüm o uçurumda bir çiçek açarsa koparma onu olur mu? Yaşat, bana inat.”

Ulaaaan Gülşah nerdesin çok merak ediyorum hem ig'den hemde burda yazıyorum ama yoksun nerdesinn

Bir anda ortalardan kayboldun...