Mayıs'ın 10'unda Yara İzleri ve Öpücükler'in 1. yılı dolacak. Neden zaman bu kadar hızlı geçiyor? Kitabımın ilk bölümünün ilk kelimesini yazarken çok gariptim. Asla bu kadar okunma ve beğeni alabileceğini bile düşünemezdim. Çok heyecanlı ve biraz da çekingen hissediyordum. Acaba kurgum çok kötü karşılanır mı diyerek de az tasalanmamıştım. Aslında kurguma sürekli ara vermek istemiyordum ama Wattpad'e getirilen sansür ve küçük bir ameliyat geçirmem bende tükenmişlik hissi yarattığı için zihnim yorulmuştu. Daha sonra çalıştığım yerde de yaşadığım sorunlar mental olarak beni çok zorlamıştı. O yüzden hiç istemesem de günlük hayatımdaki sorunlar benim hayal dünyama zarar veriyordu. Bunları yazıyorum çünkü instagram ve tiktok hesabıma mesajlar geliyor. Kitabı yazmayı bıraktım mı gibi soruları görünce buraya yazmak istedim. Kitabı bitireceğim. Asla yarım bırakmak gibi bir düşüncem yok. Çünkü ben bu kitaba haddinden fazla emek harcadım. Pek gösteremesem de gerçek anlamda bu kitap benim güvenli limanım, her şeyden kaçıp saklandığım evim, o yüzden yarım kalan hikayeleri sevmem ve bu kötülüğüde Yaser ve Gülendam'a hakaret sayarım. Neyse unutmadan ben yeni bölüm için hazırlığa başladım. Zihnim yavaş yavaş boş şeylerden arınıyor. O yüzden yeni bölümü güzel güzel yazmaya başladım. Sizi merakta bıraktığım için aşırı derecede üzgünüm. (Kitabı unutanlar için bence bir geri dönüş yapıp tekrar okuyalım. :))))