kayra

canımın kaç parçaya bölündüğünü sayamıyorum artık 

hanımefendi, arzıma birkaç şarkı bahşedebilir misiniz? 

"seviyorsan beni seni sevdiğim gibi, 
          ölümden başka hiçbir şey ayıramaz bizi." 

gitmek mi istiyorsun?
          kanayacaksın,
          kapıdan çıkacak cesareti bulana kadar
          ve çıktığında
          küçüğüm,
          kalacaksın
          yaraların iyileşene kadar
          bu kısır döngü nefes aldığın sürece
          devam edecek zihninde
          ağlayacaksın,
          gözyaşlarını silemeyecek duruma gelene kadar kesilecek avuç içlerin
          kanayacaksın
          saçların örülemeyecek kadar kısalacak, 
          dudakların öpülemeyecek kadar kuruyacak,
          ciğerlerin nefes alamayacak kadar sönecek
          yara bandı tutmayacak açık yaraların,
          neşter kesti
          iğne dikmeyecek
          ipler yeterince uzun değildir, bilirsin
          kavuşamazlar sevdiklerine
          bana nasıl bir kalp verdiğinin farkında değilsin,
          zehir pompalıyor zihnime
          ve bir kapı görmediğinde artık dört duvar arasında
          anlayacaksın,
          yalan söylediler
          küçüğüm,
          bize yalan söylediler
          bu dünya gerçek cehennemdi
          ve senin kolların
          cennetine hiç yetişemedi

kirpiklerime dolanan rüzgârı öpen sensin.

canımın içi, çiçeğim