Hiç vââr olmamış hayallerde; o küçük hayal parçacıkların ellerini tutuyoruz, Onları bir araya getirip onlara birer yuva veriyoruz, genelde hepsinin yuvası birbirleri oluyor. Biz yazarlar ise, tüten bacaları... biz onlar için, onları yaşatıyoruz.
Öyle değil mi Vildan ?