Yazılan tüm kelimeler, tüm cümleler; varlığımı inkar ediyordu. Tanrı'nın cennetten kovduğu erkek çocuğu bana sığınırken, aşina olmadığım bir duyguyu hissetmiştim: huzur. Gelen aramalar, mesajlar, benden nefret ettikleri kanısına götürüyordu beni. Şimdilik beni bir zavallı olarak görebilirlerdi; felaketleri olacağımı bilmeyerek.
Following
Sign up to join the largest storytelling community
or
vintsvibe
Aug 18, 2021 10:08PM
Son zamanlarda dine o kadar çok uzağım ki..Aklımda hep, ‘ya Tanrı yoksa ve bunlar bizim oyunumuzsa?’ soruları dönüp duruyor ama istediğim cevabı alamıyorum.Mesela, Tanrı -İslam dininde Allah- Kuran...View all Conversations
Story by kimse.
ALT KAT
Bir adam tanıdım.
Ruhu yaralı, merhametli, çocuk ruhlu.
Gözleri mutlulukla dolup taşan, kalbimi yerinden oyna...
