viola

bana vefayı öğreten adam da huzurla uyusun.

bugün son kez çocuğum.

geride bıraktığın her şey gibi, üç koli dolusu ilacın da yarım kalmış.

00.00/2024

bugün başkalarına seslenirken yanlışlıkla çıktı adın ağzımdan ancak keşke susmak zorunda kalmasaydım. ismini dolu dolu haykırasım, yaşam umuduyla sana seslenesim var. göklerden, toprağın altından veya bir yerlerden duyuyorsan beni, aciz seslenişlerime kulak ver. ve eğer görüyorsan gözyaşlarımı, onları göğsünün orta yerinde misafir et. hayat dolu ümitlerini bana bahşet, sen gibi özgür ve güçlü yaşayayım seni benden alan hayatı. izini silmesine izin vermeyeyim dünyanın, sen gencecik yaşta bir hüzünken ve henüz göçmüşken.

dün yine seni andım, gözlerim doldu,

ankara sana ağlıyor.

bitti.

mucizelerin varlığını hatırlamak istiyorum

ne yalnızlık ne de yalan
          üzmesin seni
          doğarken ağladı insan
          bu son olsun bu son