@visaflair
Nasıl acı çektiğimi bilmiyordu. İç hesaplaşmalarımda defalarca kendimi öldürdüğümü ve dirilttiğimi söyleyemedim. Bir gün ona; ’Bekle, bugün hemen gitme ve anlatacaklarımı dinle’ dedim. Dakikalarca hıçkıra hıçkıra ağladım. Çaresizliğimi ve eksikliğimi anlattım. ’Sabret’ dedi.
sağanakta hırpalanırken senin için ev olmaya çalıştım
gelirsen sana tekrar kollarımı açacağımı biliyorum
canım yanıyor
söz vermiştin
sen bana bunu yapmazdın
yatağının altındaki eskimiş hırka
ben senin acılarına güvendim, acıların senin maskenmiş
canım çok acıyor
“Jeongguk.” diyorum, fısıldıyorum.
“Mahvettin beni.” sessizce, dakikalarca ağlıyorum nefesi kulağımda. Onun bana kurduğu en acımasız cümlenin yanında, benim en acımasız cümlem de bu.