vistilen

Gözlerimizin buluştuğu her yıldız yeni bir dilek doğurur, 

vistilen

Karlar çiçeklerin üstüne düşerken gözlerinizde minik parıltılar var. Esen rüzgâra, kulağınıza dolan ray seslerine inat dudaklarınızda ufak bir tebessüm. Parmaklarınızın arasında dinlenen kahvenin sıcaklığı teninizi yaksa dâhi gözleriniz bir an olsun masanın üzerinde bulunan kitaptan ayrılmıyor. Karşınızda oturan ben, size dalmış gözlerim.. Çenem avcuma yaslıyken gülümsüyorum usulca. Görmenizden korkmuyorum, belki diyorum, belki göz göze geliriz de güzelliğinizi görürsünüz gözlerimden. Dakikalar geçiyor, gözleriniz buluşmuyor gözlerimle. Eşlik etmek istediğim yol son bulurken dudaklarımda yer edinmiş olan tebessüm siliniyor yavaşça. Başım cama yaslı, karları izliyorum. Hareketlenen bedeninize çevirmek istiyorum gözlerimi ancak tutmaya çalışıyorum kendimi. Parmaklarım hırkamı sıkıyor, yanağımın içini dişliyorum. Yanımdan geçerken parfümünüz doluyor burnuma, gözlerim masanın üzerine, bıraktığınız kitaba kayıyor. Size seslenmek için araladığım dudaklarım farkına vardığım şey ile kapanıyor. En başından beri size eşlik ettiğimi şimdi anlıyorum. Buluşmadıkları için kendine kırılan gözlerim hevesle parlamaya başlıyor. Kitabın ilk sayfası parmaklarımın arasından kayarken göz bebeklerim gözlerinizle buluşmuşçasına titriyor. Buluşuyoruz istediğim gibi. Belki gözlerinizle değil ancak ruhunuzu bıraktığınız kelimelerinizle.