vitaejk

aradığın şey o kitaplarda değil, 
          	aradığın şeyi okuyarak bulamazsın. 
          	sende eksik olan şeyi gözlerinle tamamlayamazsın. 
          	aradığın şeyi dünyada arayacaksın, 
          	aradığın şeyi yüreğinle bulacaksın. 
          	dünyada ki tüm kitaplar, tüm hesaplar, akıl oyunları, sayfalarca laflar sevginin yerini tutmaz. okuyarak öğreneceksin ama severek anlayacaksın

vitaejk

sen pusula mı istiyorsun, pusula olmak mı
          	  şems
Reply

vitaejk

aradığın şey o kitaplarda değil, 
          aradığın şeyi okuyarak bulamazsın. 
          sende eksik olan şeyi gözlerinle tamamlayamazsın. 
          aradığın şeyi dünyada arayacaksın, 
          aradığın şeyi yüreğinle bulacaksın. 
          dünyada ki tüm kitaplar, tüm hesaplar, akıl oyunları, sayfalarca laflar sevginin yerini tutmaz. okuyarak öğreneceksin ama severek anlayacaksın

vitaejk

sen pusula mı istiyorsun, pusula olmak mı
            şems
Reply

vitaejk

"nelerden korktuğumu kendimden bile saklıyorum, neleri ya da kimleri sevdiğimi de onlardan. içime atıyorum hepsini, içimde nelerin olup bittiğinden asla bahsetmiyorum. kolay kolay vazgeçebilirmişim gibi gösterdiğim her şeyin bağımlısıyım. unutmuş gibi yaptığım her şeyi hatırlıyorum. biliyorum hangi acımın hangi yarama denk düştüğünü. ve sırf bu yüzden loriana, aynaya bakarken gözlerimi gözlerimden kaçıyorum."
          

vitaejk

*

vitaejk

dünya bir ağrıydı göğsümde, göğsümü kanattım o gece. sabahlara kadar, ağladım. bilmediğim şehirlerin sokağında öksüz kaldım. kaçtım, kaçtıkça yakalandım kendime. herkes vardı sen yoktun, babam beni terk etti sen yoktun, annem öldü sen yoktun. kimsesiz kalınca eve döner insan hep
Reply

vitaejk

bir çocuğun, herkesin salıncakta sallandığı yerde, mendil satması kadar canım yandı o gece. sonra göğsüme, kınına hayran kaldığım bir hançeri saplayıp tam yedi kere çevirdim. herkes gitti, sen kaldın. ben yoktum orda, sen vardın o gece. bir acıyı ev bilince, eve döner insan hep.
Reply

vitaejk

aynalar yolumu kesti o gece kaçtım, kurtulamadım. gölgem gibi benimleydin. ben seni unutup unutup tekrar hatırladım her seferinde ve bu en güzel mağlubiyetim oldu. bir sabah yastığımda bir tutam saçın vardı, kimseye anlatamadım. konuşacak kimse kalmadığında, eve döner insan hep.
Reply