sai

webden profil fotografı degistiremiyormusum hayat bitti

şu anki en büyük sıkıntı ne biliyor musunuz iki insan tanışıp birbirlerinin hoşuna gidince direkt flört evresine giriyorlar ve bu beni rahatsız ediyor people yearn for platonic relationships charged with attraction biriyle aramda bir türlü birbirimize açamadığımız çünkü kendimizin de adlandıramadığı bir çekimle dolu arkadaşlık yaşamak istiyorum

anneme ve babama sarılıp aglamak istiyorum ama sorunumu onlara acıklayamam ve bu beni öyle bir tüketiyor ki

i think you’re selfish

l’amour de ma vie

you tell everyone you're clean from hurting yourself
          but you hurt yourself even more badly than before, don't you?
          oh poor little boy, we all know you suffer
          you're terrible at hiding it
          you've always been
          211123

Ve eğer şehir yıkılırsa, yanında ben olmayacağım. Beni ittiğin ve kovduğun günleri acısını o gün hissedecek misin sevgilim? Bir gün dönüp ardına baktığın alışkanlığım haline gelmiş küçük şeyler sana beni hatırlatacak mı? Nefesin kesilecek mi yıllar sonra bir sokak ortasında göz göze gelirsek?
          
          Umursadın mı beni hiç? Ya da sevdin mi bir gün bile olsa tüm kalbinle? Günlerimiz akıp giderken ve ben en küçük hareketinde zarafet ararken, seni affetmek için tek bir minik sebebi koca bir sahilde kumları kazarak aradığımda bana verdiğin tek şeyin kalp kırıklığı olduğunu hatırlayınca için sızlayacak mı?
          
          Gülecek misin halime, halimize? Ah, ne kadar aptalmışız gençken diye düşünecek misin? Yoksa sınırlı hafızanda fazladan yer kaplayan ve en yakın molada çöpe atacağın istemediğin bir hatıra mıyım ben?
          
          Benden başkasını sevmeni istemiyorum, beni sevdiğinden de emin değilim gerçi. Ya da belki bu yüzden başkasını sevmeni istemiyorum. Sana vermeyi beceremediğim şeyleri başkasının verebilmiş olabileceğinin düşüncesi bile kalbimi eziyor. Bencilim belki de, sen de bunu affet. Ben senin çok lafını affettim çünkü. Bir tek bu bencilliğimi mazur gör olur mu?
          
          Nefret ediyorum senden. Senden değil de, üzerimde yarattığın bu aptalca etkiden. Çünkü senden nefret etmem, iğrenmem gerekirdi. Sana kan kusmam belki de, ama ben yine gelmiş burada sana mektup yazıyorum takıntılı gibi. Belki de takıntılıyımdır kim bilir.
          
          010324
          
          Çünkü artık takıntılı olsam da ne önemi var ki? Midemi bulandırıyorsun, bir zamanlar bunu sevgimi belirtmek için söylerim ancak şimdi rahatsız ediyor, sana yakın olmak istemiyorum. Ne kadar seni özlesem de uzaktan izlemek yeter bana. Senin tarafından daha fazla zarar görmek istemiyorum. 
          260224

onunde soguyan yogurt corban midir eslikcin yoksa bakmaktan gozlerinin agridigi telefonun mu
          bedeninin sana ait olmadigi her yuzune vuruldugunda doktugun gozyasi mi isyanin dogdugun gunden bugune aidiyet duygusu hissedemedigin evde 
          vantilator sesinde bogulan iki uc ozgun dusuncen dort duvari terk etmeyi basaramazken hayattan ne konusabilirsin ki mavi yildiz, gormedigin cayirlar tatmadigin huzur icindeki eksiklik
          yedigin her lokma bir nevi eziyet kasik agzina her gittiginde gece boyu surecek mide bulantindan baska bir sey dusunemiyorsun | 210624

shallow sea is wetting my feet, it's strange; thinking that i'm in the living room, on the verge of tears. "pain is always there" someone said, only in these times you understand that. pain is always there, somewhere, hiding in the dark waiting to attack. bruises we believe that are faded, they're still there. underneath the skin, underneath our souls. the wind blows from my imaginary sea, it messes up my hair. i don't mind, i wish it messed me up too. wish it tore me to pieces so badly that i needed to start from scratch. no pain, no happiness, no nothing. just one more chance, with more luck. with the right to being happy. with the right to have my happiness go on. it's fragile, it's a visiting guest, you can't keep it. as soon as one single needle hits it you're done. you try hard, you can't breathe, you still try to keep it undamaged. but it doesn't work. every time you feel like you actually deserve happiness it's all gone in a glimpse. you finish school, you'll enter an exam and it's done. pain hits you once, you're frozen. you get into the exam, it was great. now all you have to do is wait until you take a big leap in your life to the next stage. pain hits you again, this time you're numb. you try to ignore, but it's there. your mom's in pain, and so are you. once you shared bodies with her, it's impossible to not feel her pain.  your mom gets away, taking her pain along. you start feeling happy, your life is in order again. you breath, it smells like summer. "i haven't laughed this much in a long time" you say. pain hits you again. you're done, you're shaken. you can't do it anymore. your father's in pain, and so are you. people always say you're a copy of him, it's impossible to not feel his pain. you want to run, run so far away but you can't. you're trapped. the circle of pain, is a snake swallowing it's tail. you are trapped inside. it gets smaller, smaller and smaller. it's gonna strangle you.

ben seni kafamda cok büyütüyorum ya. sana olan hislerim senden ötürü degil icimdeki bosluktan ötürü.