⠀

Özlediğim zaman son mesajlaşmamıza bakıyorum ki sana olan kinim diri olarak kalsın diye 

Bugün posta güvercini ile tekrar karşılaştım mektubumu sana ulaştırması için ona verdim ben bunu taşıyamam ağır dedi. Elbette ağır olacaktı, o yazıları ancak bir kantar taşırdı. Ey gönlüme kilit vurduran vurgun denizleri aşıp yasaklı elmayı bölüşüp tattıran Ademoğlu diye başladım mektubuma işlediğim her günah benden çıktı bu senin suçun. Tanrı elbette senin yüzünden beni de cezalandıracak o meyveyi beraber yedik. Uğruna yandığım her an içime oluk oluk akan katran senin bana bu dünyada esirgediğin sevginden daha fazla acı çektiremez biliyorsun. Boynuma geçirdiğim urganın celladı da sensin yitip giden mevsimlerin sorunu, bozulan kuş yuvaları dahası dünya düzenini zihnimde yerlebir edip bana kıyameti getiren de sensin. Müsterih ol, ben dünyada benim için seçilen bu acıyı gönlümde yumuşatıp başkasına miras bırakmayacağım. Başkasında bulacağım teselliyi önce Tanrı bana teselliyi verdikten sonra tabi. Sen hep iyi kal.

Artık mutluluk anında edilen sözler beni sarhoş etmiyor. Ne bileyim beynimden karnıma doğru geçen yolda kelebekler uçuşmuyor, bir şömine başında oturup saatlerce bakışmak o an huzurlu geliyor ama sonrasında ne getireceğini bilmediğim hayat bizi bir gün düşman yapar diye o anı da burnumdan getiriyorum. Biliyorum ben bencilim ama kendime, mutluluk şarabını bana bir kez uzatsalar sonrasında acaba ondan mahrum kalır mıyım diye kana kana içemem bile. Hayalim bir pikap sahibi olmaktı onu şömine üstüne koyup şöminenin önce içimi sonra etrafı aydınlatan ateşi odayı aydınlatırken kahvemden yudum almaktı. Sonra o kanepede uyuyacaktım. Şimdi yaşadığım hayatı düşününce o kadar da hayal olmaktan çıktı yapabilirim ama ben hayatı boyunca denizleri resimlerden görmüş acaba nasıl bir şey diye düşünen o insanlar gibi olmak istiyorum, diyorum ya bencilim kendime bir hayali bile çok gördüm bundan sonra kendime. Biliyorum çok kızacağım hatta saçmaladığımı düşüneceğim ama içimde yeniden bir şeylerin var olduğunu ve diri olduğunu dahası yaşadığımı hissetmek için yapamayacağım bir şey yok bu saatten sonra. Acıysa acı çekeyim ama hissedeyim benliğimi. 
          
          Şimdi uzun bir yolculuktayım, kendimi bulmak için yola çıktım bulduğum zaman söz ilk sana sarılacağım. Sevgili dostum elbette yalnızım ne sen ne başkası ne annem var bundan sonra sadece ben ve yanımda aldığım birkaç eşyam. İyi kal 

Sonunda sanki ucundan iyi bir şeyler olacak gibi ha bu sefer turnayı gözünden vurduk 

Mini mini bir kuş donmuştu 

Let's be enemies, not lovers

https://youtu.be/CZvalua8io8?feature=shared

Okuduğum kitaplara benzemek beni sanki bir tık tetikliyor gibi ama bi tık yani 

Bugün acımı belli etmeme konusunda büyük bir bilgeliği sahip olduğumu düşünüyorum. Keder dilinin ucuna kadar gelebilir ama sonunda onu tutmak için dilini ısırabilirsin. Bugün babamın bana vasiyetini dinledim eğer ölmezsem ve sende ölmezsen yerine getir dedi. İyi de daha önce hiç vasiyet almamış birisi nasıl ciğerlerinde bile bu acıyı hissedebilir? Benim kalbim bir kantar olmalı. Bu kulağa komik geliyor nasıl bir cümle böyle ama sevdim. Her neyse ne diyorduk vasiyet bugün aldım. Ayrıca kürkçü dükkanına da geri dönüyorum. Sevgili keskin dişli canavar ile bugün yeterince kaç kovalan yaptık. Eskiyi anmak ve huzura ermek için Tanrının izniyle de eski yerime geri dönüyorum. 

Belirsizlik katmanın en altındayım çukurdayım demiştim ya keskin dişli bir canavar var sonunda geçirdi boynuma dişlerini sonra geri çekilip gözlerimin içine baktı pişmanlık aradım acaba dedim istediği olduktan sonra pişman olacak mı olur mu? Hiçbir değişiklik yoktu gururluydu yaptığından memnundu. Bugün kaç gün olduğunu bilmiyorum en son 279 gündü onu Tanrıya şikayet edeceğim yemin ederim benden öncekiler için ve benden sonra edeceği zulüm için her şeyi Tanrıya anlatacağım bir tek beni o anlar bir tek o merhamet eder değil mi?