Hissiz bir sürtük olduğum zamanlarda, dünya güzel gelmişti. Sadece içiyor, dolaşıyor, kuralları çiğniyordum. Utanma, korkma, kızgınlık yoktu.
Hayal kırıklığı ve nefret ile dolu bir şekilde yaşamaya çalışır, evine gelirdim. Evinde dururduk, en sonunda hayat daha da boktan olamazmış gibi kaçardık birbirimizden. Boktandı, yaşadığımı dahi hissetmediğim en kırık zamanlardı.