wassrmlnlll

Tanrının deneme tahtası 

wassrmlnlll

Daha değersiz hissettiremezdin

wassrmlnlll

Koca bi saçmalık 
Reply

wassrmlnlll

Bana verilen
Reply

wassrmlnlll

Ne zaman bir şey istersem
Reply

wassrmlnlll

gözlerin gözlerime değince 
          felaketim olurdu ağlardım 
          beni sevmiyordun bilirdim 
          bir sevdiğin vardı duyardım 
          çöp gibi bir oğlan ipince 
          hayırsızın biriydi fikrimce 
          ne vakit karşımda görsem 
          öldüreceğimden korkardım 
          felaketim olurdu ağlardım 

wassrmlnlll

akşamlar bir roman gibi biterdi 
            jezabel kan içinde yatardı 
            limandan bir gemi giderdi 
            sen kalkıp ona giderdin 
            benzin mum gibi giderdin 
            sabaha kadar kalırdın 
            hayırsızın biriydi fikrimce 
            güldü mü cenazeye benzerdi 
            hele seni kollarına aldı mı 
            felaketim olurdu ağlardım
Reply

wassrmlnlll

ne vakit maçka'dan geçsem 
            limanda hep gemiler olurdu 
            ağaçlar kuş gibi gülerdi 
            bir rüzgar aklımı alırdı 
            sessizce bir cigara yakardın 
            parmaklarımın ucunu yakardın 
            kirpiklerini eğerdin bakardın 
            üşürdüm içim ürperirdi 
            felaketim olurdu ağlardım 
Reply

wassrmlnlll

Sevgili "..."
           bana bir mektup yazmış olsaydın, ben de sana cevap vermiş olsaydım. Ya da son buluşmamızda büyük bir fırtına kopmuş olsaydı aramızda ve birçok söz yarım kalsaydı, birçok mesele çözüme bağlanamadan büyük bir öfke ve şiddet içinde ayrılmış olsaydık da yazmak, anlatmak, birbirini seven iki insan olarak konuşmak kaçınılmaz olsaydı. Sana, durup dururken yazmak zorunda kalmasaydım. Bütün meselelerden kaçtığım gibi uzaklaşmasaydım senden de.
          
          İnsanları, eski karıma yapmış olduğum gibi, büyük bir boşluk içinde
          bırakmasaydım. Kendimden de kaçıyorum gibi beylik bir ifadenin içine
          düşmeseydim. Bu mektubu çok karışık hisler içinde yazıyorum gibi basmakalıp sözlere başvurmak zorunda kalmasaydım. Ne olurdu, bazı sözleri hiç söylememiş olsaydım; ya da bazı sözleri hiç söylememek için kesin kararlar almamış olsaydım. Sana diyebilseydim ki, durum çok ciddi "...", aklını başına topla.

wassrmlnlll

Bazı insanlar bazı şeyleri hayatlarıyla değil, ölümleriyle ortaya koymak durumundadır. Bu bir çeşit alın yazısıdır. Bu alın yazısı da başkaları tarafından okunamazsa hem ölünür ve hem de dünya bu ölümün anlamını bilmez; bu da bir alın yazısıdır ve en acıklı olanıdır. Bir alın yazısı da ölümün anlamını bilerek, ona bu anlamı vermesini beceremeden ölmektir ki, bazı müelliflere göre bu durum daha acıklıdır. Ben ölmek istemiyorum. Yaşamak ve herkesin burnundan getirmek istiyorum. Bu nedenle, "....", mutlak bir yalnızlığa mahkum edildim. (İnsanların kendilerini korumak için sonsuz düzenleri var. Durup dururken insanlara saldırdım ve onların korunma içgüdülerini geliştirdim.) Hiç kimseyi görmüyorum
Reply

wassrmlnlll

            Ben iyi değilim "...", seni son gördüğüm günden beri gözüme uyku girmiyor diyebilseydim. Gerçekten de o günden beri gözüme uyku girmeseydi. Hiç olmazsa arkamda kalan bütün köprüleri yıktım ve şimdi de geri dönmek istiyorum, ya da dönüyorum cinsinden bir yenilgiye sığınabilseydim. Kendime, söyleyecek söz bırakmadım. Kuvvetimi büyütmüşüm gözümde. Aslında bakılırsa, bu sözleri kullanmayı ya da böyle bir mektup yazmayı bile, ne sen ne aşk ne de hiçbir şey olmadığı günlerde kendime yasaklamıştım. Sen, aşk ve her şeyin olduğu günlerde böyle kararlar alınamazdı. Yaşamış birinin ölü yargılarıydı bu
            kararlar. Şimdi her satırı, “bu satırı da neden yazdım?” diyerek öfkeyle bir öncekine ekliyorum. Aziz varlığımı son dakikasına kadar aynı görüşle ayakta tutmak gibi bir görevim olduğunu hissediyorum. Çünkü başka türlü bir davranışım, benimle küçük de olsa bir ilişki kurmuş, benimle az da olsa ilgilenmiş insanlarca yadırganacaktır. Oysa, sevgili "..", aziz varlığımı artık ara sıra kaybettiğim oluyor. Fakat yaralı aklım, henüz gidecek bir ülke bulamadığı için bana dönüyor şimdilik. Biliyorum ki, bu akıl beni bütünüyle terk edinceye kadar gidip gelen aziz varlık masalına kimse inanmayacaktır
Reply