alexxandercaspian
kitapı yayımdan kaldırmışsın...
windwillcarryus
alexxandercaspian
merhaba
alexxandercaspian
Yoksun...
windwillcarryus
3-4 yil sonra profil fotografimi degistirdim. bence bu takdir edilmeli
windwillcarryus
gunun sonunda yine kendimizle basbasa kaliyoruz ve bu mucizenin farkinda olmak yerine kendimizden nefret etmeye odakliyoruz zihnimizi. aslinda tum yasadigimiz, yaptigimiz seylere ragmen hala yanimizda olan tek kisi yine kendimiz.
windwillcarryus
@suyuyikayan kesinlikle oyle. yeni dunya duzeninde belki bi suru sey gerekiyor olabilir mutlu olmak icin ama bazen akisin icinde kendini durdurup etrafa bakmak lazim. insanlar aceleci bir tavirla akisla yarisirken o durup ‘anda kalmak’ olarak tabirledigimiz seyi yasamak insanin kendisine olan sevgisini daha da arttiriyor hic suphesiz. bir suru kisi tarafindan yaralaniyoruz ama her seferinde bizi terk etmeyen yaralarimizi saran yine kendimiz oluyoruz. bu bence muazzam ve herkesin farkinda olmasi gereken bir olay. ataol behramoglu’nun cok sevdigim bir siiri var: “Butun insanlari dostun bil, kardesin bil kizim. Sevginin urunudur insan, nefretin degil kizim. Zulmun onunde dimdik tut onurunu, Sevginin onunde egil kizim.” Ne demek istedigimi sadece bu siirden bile acikca anlatabilirim.
suyuyikayan
@babyisdying aslında insan kendini sevmelidir zaten, narsistlik egoistlik değil kastım, kendini seviceksin. her şey için gerekiyor bu her şey ya. hayatınızda sevmediğiniz kişi olay durum hepsi sevgisizlikten kaynaklanıyor, kendine sarılmana o kadar sevindim ki. bazen ben de küçük beni düşünüyorum, yağmur yağarken karıncalar ıslanmasın diye yapraklarla ev yapmaya çalışan ama kendi sırılsıklam olan beni, sonra seviyorum kendimi. öpmeyenler için öpüyorum kendimi. aslında bazen bu kadar basit mutluluk
windwillcarryus
ben beni cok seviyorum ve bu sevginin benimle olume gidecegini bilmek kendime olan guvenimi daha da arttiriyor. iyi ki varim
windwillcarryus
you grow me like an evergreen, you never see the lonely me at all
windwillcarryus
cektigim acilarin demindeyim bu aksam pisman desem degilim bir harmanım bu aksam
windwillcarryus
hep aynı hatayı yapmak kendime olan o sarsılmaz güveni sarsmaya başladı. üzülmekten artık büyük bir kin duyuyorum. ben mutsuzken, ağlarken yanımdaki insanların beni görmemesi beni parçalıyor. kalabalık bir partide herkes dans edip eğlenirken ben zorla getirildiğim o yerde bir köşede ağlıyorum. gelmem zorunlu bile değildi aslında, sadece etrafımdaki insanların beni unutmamasını sağlamak için kendimi zorla getirdim. yalnızlık o kadar işlemiş ki içime, bunu kabullenmek için bile acı çekmem gerekiyor.
suyuyikayan
@princessofmendess seni çok iyi anlıyorum çünkü aynı duyguları ben de hissediyorum, bazen yalnızlıktan ve unutulmaktan çok korkuyorum ama bazen tek istediğim bunlar oluyor. sanki bir bilinmezliğin içine sıkışmışım gibi. yalnızlık bir süre sonra insana kendini sorgulatıyor, çok zor bir durum. umarım en kısa zamanda ikimiz de çok ama çok mutlu olabiliriz. yanımda olsaydın sıkıca sarılırdım sana, ama yine de şu an sarıldığımı düşün.
redcake5
Selam yine ben geldim bi tane kitap vardı ya kız karşı komşusuna aşık oluyordu sonra ama baya olay oluyordu geri yükleyecek misin onu?
windwillcarryus
gelir yakinda