winesandenvelopes

kaybettik iki gündür biz kaybettik. bugün de kaybettim ben dün de. üzgünüm ve diyebileceğim hiçbir şey yok, hiçbir teselli daha iyi hissettiremeyecek. içim acıyor, yanıyor ve biliyorum soğumayacak. 

winesandenvelopes

 kaybediyorum, içim öyle bir yanıyor ki damarlarımdaki tüm kan adeta bir zehrin vücutta işlemesi gibi içten içe öldürüyor beni ve neden bu haldeyiz bilmiyorum. gözlerimi kapattığımda geçirdiğimiz zamanı hatırlıyorum, gözlerimi yakan yaşlar birer ateş parçası gibi düşüyor o anılara, anılar birer kağıt misali tutuşuyor oysa ben zihninde parçalanıyorum. neden bunu yapıyorsun diyemiyorum ama diyemediğim onca şey boğazımda koca bir yumru olmuş ve ben yutkunamıyorum, kelimeler sıkıyor boğazımı; o kelimelerin ellerini hissediyorum. boğazıma sessizce dolanıyor, haykırmak istiyorum ama zor şimdi çünkü bizden vazgeçti. bu kadar acıtması normal mi? neden bu hale geldik biz? ben çok ama çok kırık dökük bir haldeyim, hissediyor mudur acımı? bir kaybedişi daha kaldıramam. 
          
          *şarkıda diyordu ya şimdi bir kadeh kaldırmalı yolda kaybettiklerimizin anısına diye bu kadeh dördüncü yılın anısına çünkü ben içim soğudu sanmışken sadece kendimi kandırmışım.
          
          18'j

winesandenvelopes

beşinci yıl biterken.
Reply

winesandenvelopes

So how do I say goodbye to someone who's been with me for my whole damn life? 
          You gave me my name and the color of your eyes
          I see your face when I look at mine
          So how do I, how do I, how do I say goodbye?
          When I couldn't, you always saw the best in me
          Right or wrong, you were always on my side
          But I'm scared of what life without you's like
          And there's no way you could ever let me down
          Gonna steal some time and start again
          You'll always be my closest friend
          And someday we are gonna make it out.
          
          HDISG:DL 
          ı.xıı'

winesandenvelopes

beyond the door there's peace i'm sure,
          and i know there'll be no more tears in heaven.
          
           i believe you're finally at peace, and I hope you're not thinking about us anymore. i still miss you, but im used to this situation, you know? being here without you was the worst scenario that could have happened to us.. but yeah, im fine with myself and my mental health. i said im used to this situation, right? so don't be sad that im depressed or something like that because im fine. 
          i will finally walk my path while your presence is still here with me. so please hold my hand for a little while longer.
          
          18'KJ

renariontae

buradaki yazilarin hepsini sen mi yazdin bilemem lakin kalbime cok ince bir burukluk biraktigini memnuniyetle soyleyebilirim

winesandenvelopes

@ victorysingularity hepsini kendim yazdım. Kalbinizde bir burukluk bırakmak istemezdim lakin duyguların gerçeklerle çatıştığı noktada böyle buruk kalırız. Bazen hissiz kaldığımız olur lakin çoğunlukla hiç geçmeyeceğini düşündüğümüz ama zamanın bir yerinde, bazı parçalarında kaybolmaya başlayan veya kaybolmuş bu acıya teslim oluruz. Her acı geçer fakat daima bir buruk tat bırakır insanın duygularının kapısına. Memnun kalmanız, bundan bir sıkıntı duymuyor oluşunuz içimi ferahlattı, hoş ancak umarım ki benim aksine siz bu satırlara takılı kalmaz, satırların arasında nefessiz kalmazsınız. Tekrardan umuyorum ki yazdığınız veya okuduğunuz hiçbir yazı boynunuza geçirilen bir ip gibi hissettirmez şayet satırlar gayet keskin iplerdir. Dikkat edilmediğinde parmak uçlarınızı ve de kalbinizin bir köşesini kesebilir. İyi geceler diliyorum, bu gece de soğuk var. Kendinize iyi bakın.
Reply

winesandenvelopes

Kimse, seni sen olduğun için sevmeyecek. Herkes seni; seni sevmenin onlara ne kadar yakışacağını düşündükleri için, yani kendileri için sevecek. Ve bu da demek oluyor ki; İnsan böyle yaparak, yine kendini sevecek. Sen hiç sevilmemiş olacaksın hikâyenin sonunda. //a,d

winesandenvelopes

Something shattered. Without making any sound, it shattered into pieces. Then all of us died. At the end of our lives we were buried together with all of our pain and memories. It hurt. I really couldnt denied it. We live a life and then died. At the end we all leave someone behind.