telefondan annele konusmak icin tuvalete gittim. Sonra iste konusurken benim ex tuvalete geldi. Girdi bakti döndü ve çıkti... sinir krizi gecirecegim ya. Saka mi? Sanki kavgaliymisiz gibi davranmaya ne gerek var? Ortada bir olay bile yok. Kose bucak kacmaya ne gerek var ya? En yakinin olan insanlarin birden hicbir seyin olmasi cok garip. Ve şey aylardır tek basima lonely life hsjsjsjosekje siyirmamam gerek. Gelecege hazirlik
ṣaka maka kaç yıldır burayı günlük gibi kullanıyorum djdidjdie sanırım günlük yazmaya geri dönmeliyim. Ama lanet olası kağıdın ötnüne geçip kalemi alınxa zihnimdeki tüm sesler aniden susuyor.
Gecenin bu saatind3 neden buraya paragraflar yaziyorum bilmiyorum. Yani hicbir mantikli aciklamasi yok bunun. Ama konusacak bir yere ihyiyacim var sanirim. Cunku duygular ve dusunceler zihnimi yiyip bitiriyor. Onlari biraz da olsa dışarı vurmam gerekiyor
Su an bir sey fark ettim. Ben en ufak bir konuda bile hakli cikmak icin elimden geleni yapiyordum. Kaostan besleniyormusum gibi. Ve zorba gibi ama ciddi olmadigimin farkinda olmasi gerek degil mi?! Zıt kutuplar birbirini bir yere kadar çekiyor sonrasinda zarar vermeye basliyor sanirim. Cunku dunyaya bakis aciniz 180 derece farkli oldugunda hicbir ortak paydanizin olmadigini fark ettiginizde ne kadar yiprandiginizi anliyorsunuz. Dis faktorlerxen bahsetmiyorum bile
Olaydan gecen gun ilk defa bir arkadasima bahsettim. Bana sey dedi sizinle ilk tanistigimizda sizin nasil arkdas oldugunuzu anlamamistik çunku cok farkliydiniz dedi. Hsjsieje ferçekten de öyle. Ve sanirim farkliliklar bir yerden sonra sikinti yaratiyor. Ortak dusundugumuz tek bir konu bile yoktu sanirim. Yemin ederim en ufacik konuda bile zitlasabiliyorduk. Ama ben bu zitliklari seviyordum cogu zaman katilmasamda egleniyordum.