yıllar yıllar ve taslakta kalmış mesajlar, kafada döndürülüp döndürülüp servis edilen eski günler anılar, beraber gülüp ağlanıp her derdin dinlenip her şeyin anlatılıp günlerce yazılmayıp sonunda atılan bir özledim mesajı,
silinmiş numaralar değişmiş telefonlar, aratılan isimler ve hatırlanmayan soyadlar,
nerede acaba şu an düşüncesinin ardından gelen "en fazla ne olabilir ki", vedasız bir gidişin ardından yüzsüzlükle yazılan cümleler,
ve gecenin birinde buraya gelmeme sebep olan ani bir dürtü, bir iç ses.
uzun zaman oldu ama büş, selam, nasılsın? ben yaşıyorum.