HAKİKAT BEKÇİLERİ
Kalplerde İman, dillerde tevhid.
Göklerde ecdad, yerlerde nesli;
Mazlumu serbest, zalimi derdest
Eyledi Türkler, Hakk razı olsun...
Diller konuşmaz, gözler de görmez.
Ancak yiğitler anlaşır kalpten.
Küffara karşı, doğruyu yekten
Söyledi Türkler, Hakk razı olsun...
Düşmüştü derde, tutsaktı Asya!
Ölmekti gaye; korkmak mı, asla...
Verdiği sözden bir gün de olsa:
Dönmedi Türkler, Hakk razı olsun...
Yardıma koştu, muhtaca baktı
Secdeyi ancak Allah'a yaptı,
Binlerce yıldır aşkıyla yandı;
Sönmedi Türkler, Hakk razı olsun..
Zalim göründü, kumlardan ordu!
Hınzıra karşı Gökbörü, Kurt'u
Eyledi cenkler; kanlıca yurdu
Vermedi Türkler, Hakk razı olsun...
Ömrünce bilmedi bir kere huzur..
Alsa da yurtları, etmedi gurur.
Binlerce varken, kimsede kusur
Görmedi Türkler, Hakk razı olsun...
Toprak kuruydu, yaprak sarardı
Yandıkça mazlum; çare arandı.
Göklerden hediye sanki pınardı;
Çağladı Türkler, Hakk razı olsun...
Zalim yezid'le ant hiç olur mu?
Hırs kaplamıştı; iblis durur mu?
Can Hüseyin ki gözlerde nurdu;
Ağladı Türkler, Hakk razı olsun...
Şaşmadı bir kez tuttuğu kantar,
Kaç pusu gördü; olmadı kindar.
Savrulmuş aleme birliği tekrar
Sağladı Türkler, Hakk razı olsun...
Göklerden mirası; aldığı sır'la
Çileyi, kederi geçti sabırla...
Hak uğruna; yüreğini korla
Dağladı Türkler, Hakk razı olsun...
Altına girdi, ezmedi yükler
Toprağa yattı, giymedi kürkler
Küffara karşı Allahu Ekber
Söyledi Türkler, Hakk razı olsun...
Bitmez bu Türkler, Eyvallah olsun...
Derviş Ozan
