writer_Elizabeth

راستش من هیچ وقت اهل این نبودم که برای ووت و کامنت شرط بزارم، چون دوست دارم داستان هام از ته دل، برای خودم و شما باشه، نه از سر اجبار. 
          	ولی خب واقعیت اینه که وقتی ووت و کامنتی نباشه، انگیزه اپ کردنم هم اروم اروم از بین میره و فاصله بین پارت ها به شدت زیاد میشه. 
          	انگار یکی دونه دونه چراغ های این داستان و خاموش میکنه، 
          	کم کم همه چیز تاریک میشه و وقتی تاریکی کامل شد.. دیگه راه برگشتی نیست.. 
          	پس تا قبل از اینکه آخرین چراغ هم خاموش بشه ووت کنید و نظراتتون و ازم دریغ نکنید. 
          	نظراتتون، حدساتون، لحظه هایی که دوست داشتید، ایده هاتون برای ادامه داستان.. همشون برام با ارزشه.. 
          	شما چراغ مسیر منید، پس همیشه بدرخشید و با من بمونید.. 
          	
          	~الیزابت

writer_Elizabeth

راستش من هیچ وقت اهل این نبودم که برای ووت و کامنت شرط بزارم، چون دوست دارم داستان هام از ته دل، برای خودم و شما باشه، نه از سر اجبار. 
          ولی خب واقعیت اینه که وقتی ووت و کامنتی نباشه، انگیزه اپ کردنم هم اروم اروم از بین میره و فاصله بین پارت ها به شدت زیاد میشه. 
          انگار یکی دونه دونه چراغ های این داستان و خاموش میکنه، 
          کم کم همه چیز تاریک میشه و وقتی تاریکی کامل شد.. دیگه راه برگشتی نیست.. 
          پس تا قبل از اینکه آخرین چراغ هم خاموش بشه ووت کنید و نظراتتون و ازم دریغ نکنید. 
          نظراتتون، حدساتون، لحظه هایی که دوست داشتید، ایده هاتون برای ادامه داستان.. همشون برام با ارزشه.. 
          شما چراغ مسیر منید، پس همیشه بدرخشید و با من بمونید.. 
          
          ~الیزابت