Water Flower

''Bu şehirden gidiyorum
            Gözleri kör olmuş kırlangıçlar gibi
            Gururu yıkılmış soyatlar gibi
            Bu şehirden gidiyorum.
            
            İnsanlar taş gibi bana yabancı
            Ağaçlar bensiz hüküm giyecek bulvarda
            Bir tanbur bir yalnızlığı anlatıyorsa
            O ışıksız pencereden
            Ben onu duymuyor gibiyim
            Bir ağaç ölüyorsa kapınızın önünde
            Ben onu bile duymuyor gibiyim.
            
            Bu şehirden gidiyorum
            Gömerek geceyi içime
            Sabahın hüznünü beklemeden
            Gidiyorum bu şehirden.''

''She said, 'You better not leave me.'This shit'll be fucked for days and weeks and months, but...''

''Seni sevmediğimi nasıl söylersin zâlim?
            Benliğimden vazgeçtim katılmak için sana.
            Kendimi unuturken seni düşünmez miyim?
            Sen zorbasın, varlığım sana fedâ, baksana!
            Ben dost belledim mi ki senden nefret edeni?
            Hiç bağrıma bastım mı senin hor gördüğünü?
            Asla! Her surat asıp horladığında beni,
            Hemen kendimden, yasla, almadım mı öcünü?
            Bende saygı duyduğum bir erdem var mı, söyle,
            Sana hizmetten nefret edecek kadar mağrur?
            Sendeki kusurlara taparım var gücümle;
            Gözünün her bakışı, benim için buyruktur.
            
            Var nefret et, aşkım, ben seni apaçık gördüm:
            Sen ancak görenleri seversin, bense körüm.''

''Honey I’m on fire, I feel it everywhere.Nothing scares me anymore...''

''Bir akşam-üstü pencerenden bakıyordun
            Ağır ağır, yollara inen karanlığa.
            Bana benzeyen biri geçti evinin önünden.
            Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya..
            O geçen ben değildim.
            
            Bir gece, yatağında uyuyordun..
            Uyanıverdin birden, sessiz dünyaya.
            Bir rüyanın parçasıydı gözlerini açan,
            Ve karanlıklar içindeydi odan...
            Seni gören ben değildim.
            
            Ben çok uzaktaydım o zaman,
            Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebepsiz ağlamaya.
            Artık beni düşünmeye başladığından
            Bıraktın kendini aşk içinde yaşamaya..
            Bunu bilen ben değildim.
            
            Bir kitap okuyordun dalgın..
            İçinde insanlar seviyor, ya da ölüyorlardı.
            Genç bir adamı öldürdüler romanda.
            Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın...
            O ölen ben değildim.''

''Yağmuru seviyorum diyorsun,
            yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
            Güneşi seviyorum diyorsun,
            güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
            Rüzgarı seviyorum diyorsun,
            rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
            İşte,bunun için korkuyorum;
            Beni de sevdiğini söylüyorsun...''

''Daha önce biri bana böyle sevebileceğimi söylemiş olsaydı,ona inanmazdım.Bu hiç eskiden duyduğum hisse benzemiyor.Benim için evren ikiye ayrılmıştır:Bir kısmında o vardır ve bütün mutluluk,bütün ümit,bütün aydınlık onun bulunduğu yerdedir. Öbür yarısında ise, yani onun bulunmadığı yerde, her şey sıkıcıdır; orada karanlık vardır''

''I think we're like fire and water.I think we're like the wind and sea.You're burning up, I'm cooling down.You're up, I'm down''