wxawfultune
Ben çabuk unuturum Süreyya Çok konuşmam, az gülerim Bazen ah derim ama âh etmem Dünyayla çok irtibatım yoktur öyle Ama düşünmeyi severim inan Düşündükçe zihnimin seslerinin içinde kaybolduğumu hissederim Ama dert değil Dediğim gibi unutkanım onlar da bir süre sonra silinir kendiliğinden Diyorum ki belki de geçmişte yaşadığım Tövbe ettiğim, Ya da unuttuğum bir şey var gibi Çünkü göğsümün tam ortasında En olur olmadık anlarda Durduk yere bir ağrı, bir his, bir ürperti duyuyorum Bedenimden ruhumu çekip götürüyorlar sanki Belki de unuttuğum şeyin ruhu bir urgan gibi sarılıyor ruhuma Ayağımın altında bir tabure var İten olmuyor ama yine de o urgan burda Tam şah damarımın altında Korkutuyor beni Unutmaktan ve unuttuklarımdan korkuyorum Süreyya Ruhumu bedenime tutsak eder gibi Unutmuşum işte Hiç var olmamış gibi silmişim bazı şeyleri Neyi unuttuğunu bilmeyen ama unuttuğunun acısını ruhunda çeker biri Üçgen pencereden baktığımda gördüğüm milyonlarca ışık yılı öteden gelen yıldızlar gibi Milyonlarca yıl önceden gelen bir yaradır bendeki Yaranın adını unuttum Adın ne Süreyya?