wxawfultune

Ben çabuk unuturum Süreyya
          	Çok konuşmam, az gülerim
          	Bazen ah derim ama âh etmem
          	Dünyayla çok irtibatım yoktur öyle 
          	
          	Ama düşünmeyi severim inan
          	Düşündükçe zihnimin seslerinin içinde kaybolduğumu hissederim 
          	Ama dert değil
          	Dediğim gibi unutkanım onlar da bir süre sonra silinir kendiliğinden 
          	
          	Diyorum ki belki de geçmişte yaşadığım
          	Tövbe ettiğim, 
          	Ya da unuttuğum bir şey var gibi
          	Çünkü göğsümün tam ortasında 
          	En olur olmadık anlarda 
          	Durduk yere bir ağrı, bir his, bir ürperti duyuyorum
          	Bedenimden ruhumu çekip götürüyorlar sanki
          	Belki de unuttuğum şeyin ruhu bir urgan gibi sarılıyor ruhuma 
          	Ayağımın altında bir tabure var 
          	İten olmuyor ama yine de o urgan burda
          	Tam şah damarımın altında
          	Korkutuyor beni
          	Unutmaktan ve unuttuklarımdan korkuyorum Süreyya 
          	
          	Ruhumu bedenime tutsak eder gibi
          	Unutmuşum işte
          	Hiç var olmamış gibi silmişim bazı şeyleri
          	Neyi unuttuğunu bilmeyen ama unuttuğunun acısını ruhunda çeker biri
          	Üçgen pencereden baktığımda gördüğüm milyonlarca ışık yılı öteden gelen yıldızlar gibi
          	Milyonlarca yıl önceden gelen bir yaradır bendeki
          	Yaranın adını unuttum
          	Adın ne Süreyya?

wxawfultune

Ben çabuk unuturum Süreyya
          Çok konuşmam, az gülerim
          Bazen ah derim ama âh etmem
          Dünyayla çok irtibatım yoktur öyle 
          
          Ama düşünmeyi severim inan
          Düşündükçe zihnimin seslerinin içinde kaybolduğumu hissederim 
          Ama dert değil
          Dediğim gibi unutkanım onlar da bir süre sonra silinir kendiliğinden 
          
          Diyorum ki belki de geçmişte yaşadığım
          Tövbe ettiğim, 
          Ya da unuttuğum bir şey var gibi
          Çünkü göğsümün tam ortasında 
          En olur olmadık anlarda 
          Durduk yere bir ağrı, bir his, bir ürperti duyuyorum
          Bedenimden ruhumu çekip götürüyorlar sanki
          Belki de unuttuğum şeyin ruhu bir urgan gibi sarılıyor ruhuma 
          Ayağımın altında bir tabure var 
          İten olmuyor ama yine de o urgan burda
          Tam şah damarımın altında
          Korkutuyor beni
          Unutmaktan ve unuttuklarımdan korkuyorum Süreyya 
          
          Ruhumu bedenime tutsak eder gibi
          Unutmuşum işte
          Hiç var olmamış gibi silmişim bazı şeyleri
          Neyi unuttuğunu bilmeyen ama unuttuğunun acısını ruhunda çeker biri
          Üçgen pencereden baktığımda gördüğüm milyonlarca ışık yılı öteden gelen yıldızlar gibi
          Milyonlarca yıl önceden gelen bir yaradır bendeki
          Yaranın adını unuttum
          Adın ne Süreyya?

wxawfultune

içimde kor, gönlüme ağırlıktın. geceleri gözüme uyku sokmayan hayattın. engellerin büyüğü, yazgımız celladıydın. ruhumu delik deşik eden, bedenime zerre dokunmayandın. Söyle Reşat söyle... şimdi seni ben ellerin ol diye mi sevdim? Ben sanmıştım ki, sen makus talihimin tek tesellisiydin..
          

wxawfultune

@wxawfultune  bu yol nereye gidiyor böyle Reşat? ellerimi uzatsam tutamayacakmış gibi bakıyorsun yüzüme. gözlerin uzun uzun ayrılık mısraları okuyor sanki bana. ben ise onca şeyin arasında sevda kırıntıları arıyorum namıma. bu yolun nereye gittiği belli Reşat, senin ne istediğin de belli. lakin ben istemiyorum, isteyemiyorum tüm bunları. makus diyorum, talih diyorum.. gitme diyorum. ellerin olma Reşat. tut ellerimi. dokun bana, hisset. feragat ediyorum tüm haklarımdan deş, yok et! 
Reply

wxawfultune

"Yaşamak bir manga asker karşımda
          Ateş etmeyin diyorum
          Bir diyeceğim var
          Gözlerimi bağlamayın
          Son defa görmek istiyorum insanı
          Göğü, güneşi, denizleri
          Ve bu son ölümün olsun diyorum
          Bir daha öldürmeyin beni.
          Kibritim ıslak
          Sigaram yanmıyor
          Ne olur bir ateş verin
          Bu ilk aldanışım değil
          Bu ilk sönüşü değil umutlarımın
          Ben bu denizin son kıyısıyım..."