wykolejona_

Wiem że zepsułem sam siebie i nie jest mi przykro. Już nie płacze. Stoję przed lustrem i zastanawiam się kiedy to zaczęłem. Czy ten pierwszy raz był warty tych wszystkich które przyszły po nim.

wykolejona_

I zdarza się tak że w trafiamy do miejsc do których nigdy nie powinniśmy. Tak odległych od tego co nam znane i odpowiednie. Znajdujemy się tu przypadkiem. Nigdy przecież nie chciałam żeby moje życie tak wyglądało. Nikt o takim nie marzy.

wykolejona_

Życie trwa dalej mimo tego że kiedyś tu byli oni. Ci wszyscy którzy na zawsze nas opuścili. Zostali zatrzymani w miejscu. Zamrożeni w czasie który już ich nie obejmuje. Nie starzeją się nie ma ich. Zatapiaja się w naszych wspomnieniach aby utonąć tam na zawsze. Dlatego spotykamy się w snach.Odnajdojemy się bez końca. Tam mamy czas którego zabrakło nam tu. Tam żyjesz a ja nie udaje że wszystko jest dobrze skoro w końcu mam ciebie. Czasem lubuje się w myślach że już się nie budzę. Zostajemy razem na zawsze. Nigdy nie planowałam życia bez ciebie i to dlatego się pogubiłam.

wykolejona_

Kocham cię szybko wolno w ciszy i głośno spokojnie i z szaleństwem kocham cię od zawsze na zawsze. Nawet jeśli miało to miejsce przez chwilę. Pozwalam Ci odejść i to boli najbardziej. Że już nie chce na zawsze tkwić w tym roku gdy miałam cię ostatni raz.

wykolejona_

Jest coś okropnie przerażającego w podziwianiu ognia. W biernym wpatrywaniu się jak płonie twój dom. Gdy dusi ciebie dym. A ty stoisz krzyczysz a ogień zaczyna trawić twoją skórę ciało. Mam nadzieję że czujesz się tak każdego dnia od wtedy. To sprawia mi dziką przyjemność niemożliwa do przyjęcia. Czuję wolność która mnie zniewala i sobie nie radzę.