xITSxJUSTxMEx

Hoi, ik kan niet meer inloggen op mijn oude account, dus @racheltimelady hier, vroeger nog @hetkattenmeisje. 
          
          Raar, al weer bijna 8 jaar geleden dat je overleden bent. Ik kende je niet persoonlijk, ik was een klein meisje van 11 die jouw verhalen vond en meteen onder de indruk was van jouw kracht. Jouw dood kwam aan op een manier die ik niet verwacht had. Ik denk soms nog steeds aan je. Rust zacht Lisa. 
          
          H.O.P.E.

hopelijk heb je een mooie verjaardag, waar je ook bent nu.
          ♡

Lieve Lisa, wat mis ik je zo. Ik weet niet waarom maar precies vandaag dacht ik eraan om weer op WP te komen. Ik zocht even tussen m’n volgers en jahoor je account was er nog. Ik wil je zoveel vertellen maar stiekem hoop ik dat je me af en toe komt bezoeken. Geen idee of dat zelfs mogelijk is. Vandaag kwam het even hard aan dat ik je heb moeten verliezen. Ik ben nu alweer 21 en dus zwaar volwassen maar je blijft voor mij altijd m’n grote zus die me tips gaf wanneer nodig ookal scheelden we maar 1 jaar. Ik ben nu basispsychologe en ik denk dat je mega trots op me zou zijn geweest. Ik heb niet opgegeven Lisa. Ik ben er nog. Je wil niet weten hoe graag ik je hier wil. Ik mis je ontzettend. Dankjewel voor de fijne gesprekken, het advies en het lachen. Nooit heb je me een negatief gevoel gegeven ondanks alles wat je aan het meemaken was. Je bent een echte strijder Lisa. Blijf op mij letten alsjeblieft zoals je vroeger ook deed en je waarschijnlijk gedurende deze 6 jaar ook hebt gedaan. Ik heb je lief Lisa.

<3

Ik denk niet dat ik ooit nog zo een speciaal iemand ga tegenkomen als jij.
          
          Je straalde als geen ander mens.

<3

Beste Lisa,
          
          Je noemde mij een engeltje, maar helaas ben ik dat de laatste jaren niet geweest. 
          Toen ik het nieuws kreeg te horen, wist ik toen niet hoe ik moest reageren. Stiekem zocht ik enig teken van leven op je sociale media, een bewijsje dat je nog levend was en dit niet waar was. Maar je was echt weg.
          Ik wist toen niet wat te doen. Ik kreeg van Elizabeth je verhalen doorgestuurd, en ik wist niet wat ik ermee moest doen. Ik kreeg je doodsprentje te zien, en ik wist niet wat ik moest denken. Ik huilde veel, ik at amper, ik sliep niet goed. Je was toen de zesde persoon die ik in dat jaar kwijt was, en als 16-jarige toen was het te veel om te verdragen. Dat jaar was ook het jaar waar ik een strijd met mezelf begon.
          Ik herinner me onze gesprekken op Whatsapp nog. Hoe we van die lange berichten stuurden, elkaars hielpen, over hot boys spraken. Je steunde me met mijn werken, zei dat ik talent had. Je vertelde me om het schrijven nooit op te geven, en weet je, ik heb dat ook niet gedaan. Ik vecht nog steeds om die droom waar te maken, omdat jij me geleerd hebt om het nooit op te geven. Ik heb zoveel mooie herinneringen met je gemaakt, en ik wil je daarvoor bedanken. Dank je wel, dat je mijn vriendin was in moeilijke en leuke tijden.
          
          Het heeft vier jaar geduurd om je een afscheidsbrief te schrijven. Sinds je dood ben ik amper op je account gekomen. Dit is dan ook meteen het eerste bericht dat ik hier post, en het laatste. Ik heb in die jaren veel geleerd. De pijn die ik gevoeld heb, de mensen die ik kwijt ben, hebben me gemaakt tot de persoon die ik vandaag de dag ben. Ik ben gelukkig, en ik weet dat jij dat daarboven ook bent. Ik ben nu een universiteitstudent, die haar dromen niet heeft opgegeven. Jij een engel die gestreden heeft. Je had gelijk, hold on pain ends.
          We zijn nu misschien niet meer samen, maar we hebben allebei iets bereikt. We hebben samen tot het einde gevochten, en hebben de strijd gewonnen.
          
          Rust in vrede, mijn engeltje,
          Nina-GSxoxo

<3...

Kan echt niet geloven dat het gewoon alweer 4 jaar geleden is... Fijne verjaardag, waar je ook bent, Lisa.

❤️