.

Merhabalar, rahatsız ediyorsam kusura bakmayın lütfen. Sert Ve Kırılgan adında bir kurgu yazıyorum. Bir şans verir misiniz? 
          
          https://www.wattpad.com/story/349006489?utm_medium=link&utm_source=android&utm_content=story_info

Ayıptır günahtır diye,
          Kilit vurdular dilime 
          Çizdiler ben beyaz defterin her sayfasını 
          Hasret bıraktılar sevdiğime,
          Çayımızı masada yüreğimizi hayata soğutular
          Gadar dünyanın merhametsiz taş kesmiş yüreklileri uzak Etiler...

Kendini onda kaybeden onu kendinden bulacaktır.

Kazanmak için öldürmek mi lazım?
          Silah olmadan da kazanılmaz mı?
          Başarmak için gençlikler mi yakmak lazım
          Bir demet gül yaşatmaz mı
          Birileri kazansın diye ölmek mi lazım
          Bir annenin göz yaşını mi dökmek lazım
          Anneler gülerken de kazanılmaz mı
          Kundaktaki bebekgi mi katletmek mi lazım
          Ocak söndumeden de kazanılmaz mı
          Ben yaşatmak için varım...

Ülkesi işgal edilmiş bir mülteciyim yüreğinde
          Gözlerin bana dikenli tel,
          Gülüşlerin yüksek duvarlar
          Tüketiyorum her geçen gün
          Savaşcak gücüm kalmadı...

Gün çoktan döndü buralarda
          Ve ben 
          Sim siyah bir geçenin koynunda bekliyor um 
          Biliyorum umutsuzum
          Yapa yanlız
          Uzakta bir yerlerde güneşler doğuyor
          Küp kuru bir ağacın dalıyım 
          Yapa yanlız
          Uzklarda bir yerlerde  bir şeyler kök salıyor ..

Menekşe kokan boynundan öperim,
          Gözlerin yurdum
          Dudaklarını memleketim,
          Ne zaman yorulsam soluklanirim fikrimin bir köşesinde seninle
          Ne Zaman kederlensem dökerim derdimi sana 
          Taşa, kayaya anlatır gibi 
          Anlamasin çünkü özgürlüğe doğru sürdüm seni kendi ellerimle,
          Çaresizce
          Yurdum talan
          Memleketim viran şimdi...

Keje gözlerinin ayazından vuruldum,
          Üşüyor ellerim
          Sis kalmış gönlüm sanki kurtlara mesken olmuş çember kurmuşlar gibi,
          Gözlerin Cudi Dağı ben eteğinde bir garip hasret karım
          Hangi sözcük affetirir bu benim çaresizliğimi
          Kaç kitap anlatır çaresizliği
          Kaç yurda anlatmalı gözlerimin nemlendigini,
          Acıya sarılmak, sarılarak bir ömur geçirmek hisedilmez yaşamak gerek
          İlk bahar çiçeğini kopardılar gönül kıyımda
          Ne kuş kaldı ne bülbül gönlümde...

İçim içimi çeker
          İçim içime yanar
          İçim yanar da çıkmaz sözcükler dilimden
          Ah çeker içten içe
          Güneş doğmaz artık pencereme
          Karanlıklar benim
          Kaç Şafak saymam gerek ölmek için
          Kaç ayaz geçirmem lazım unutmak için
          Kaç nefes sigara içmem gerek nefesimi kesmek için,
          Yıkil ey dünya ne suyun yara bana ne de havan kanadımı kırdın dalıma varmadan...

Ayrı düştük gayrı olduk
          Bir avuç topraktan geldik kul olduk
          Üzüldük perişan olduk
          Güluşumuzu çocukluktan bıraktık
          Kapatık o genç kızın çeyiz sandığını
          Gömdük gönlümüzü yerin yedi kat dibine
          Serptik göz yaşlarimizi çiçek açmayacak betonun üstüne
          Heves kursakta kaldı hayat yarıda
          Genç yaşta öldürdüler yüreği
          Muhurlediler hayaleri
          Hendeklerdiler yoları özgür ol yüreğimin en güzel parçası söktüler bedenimden.