xelifssx

~Delibal♡
          	《Sözler yalancı değildi, gözler yabancıydı... 》

xelifssx

Birgün sabah nefes almak için balkona çıktığımda gördüğüm ilk şey masmavi bir gökyüzünün altında hafif esen rüzgârın eşliğinde rengarenk bir uçurtma...
          ~
          Bir süre  izledim, gülümsedim. Keşke her insan o uçurtma kadar özgür olabilseydi dedim. Keşke her insan bir uçurtma kadar renkli olabilseydi. O zaman hayat ne güzel olurdu? 
          ~
          Sokağa çıkarken korkmazdı insanlar mesela. Ya da her akşam bir evin penceresinden kavga, gürültü, çığlık sesi gelmezdi. Ya da durup dururken bir sokak ortasında yerde ölü yatan hayvanlar olmazdı. 
          ~
          Sonra yavaşça gülümsemem silindi yüzümden. Hayal edilen hiçbir şey yoktu şimdi. Herkesin ruhu kararmıştı. Çoğu insan bir uçurtma kadar özgür ve rengarenk olamazdı işte.. 

xelifssx

Bazen, hissizleşiyorum.
          Bazen sanki herkes benden gitmiş de,yalnızlaşmışım.
          Bazen, sessizleşiyorum.
          Bazen sanki herşeye kulaklarımı tıkamışım da, sağırlaşmışım.
          Yetmiyor bazen susmuşum, sanki herşey durmuş da, kaybolmuşum.