xiaotrauma

ben ki, seneleri hiçe sayarak kimsenin beni üzmesine izin vermeden hayatımdan hiçbir şey olmamış gibi insanları yahut yakınlarımı çıkarıp hayatıma bakabilen bi insanım, bilirsin beni umursamazım biraz. 
          	
          	konu sen olunca 4 senedir uğraşmama, yerini başkalarıyla doldurmaya çalışmama rağmen başaramadım ya bunu, en çok kendime kızıyorum işte bu noktada.

xiaotrauma

ben ki, seneleri hiçe sayarak kimsenin beni üzmesine izin vermeden hayatımdan hiçbir şey olmamış gibi insanları yahut yakınlarımı çıkarıp hayatıma bakabilen bi insanım, bilirsin beni umursamazım biraz. 
          
          konu sen olunca 4 senedir uğraşmama, yerini başkalarıyla doldurmaya çalışmama rağmen başaramadım ya bunu, en çok kendime kızıyorum işte bu noktada.

xiaotrauma

seni 3 senedir görmemiştim, istanbul'a geldiğimde karşılaşmayı da beklemiyordum. nişanlınla gördüm seni, çok güzel gülüyordun, hiç değilse mutluydun. fark ettin beni, bakamadım sana. o kadar yaşanmışlığı hiçe sayamadım, duygularımı yok sayamadığım gibi. denizde yüzüyordum sen geldiğinde siz denize girdiğinizde en çok neye üzüldüm biliyor musun? ellerin kızın belini sarıyordu ve sen sürekli öpüyordun onu. 4 seneyi hiçe sayamadım, dizlerim titremeye başlayınca çıktım sudan. ne düşündün beni görünce bilmiyorum, bıktırmıştım en son kendimden ve nefret ediyordun benden. baktın bana uzun süre, aklından ne geçti bilmiyorum. göz göze geldik bir kaç kere, gözlerim doldu ve hissedip gözlerini kaçırdın. şu genç yaşında nişanlanmışsın, okulunu bitirmeyi bekleseydin bari. bilirim ben seni tanıdığım herkesten daha zekisindir sen, vardır bir bildiğin, çok sevmişsindir. hayırlı olsun diyemedim o gün, hayırlı olsun.

xiaotrauma

hiçbir zaman bilemeyeceksin o kadar sene geçmesine rağmen sana hâlâ deliler gibi aşık olduğumu, tüm yazdıklarımın sana bir gönderme olduğunu, hepsini senin için yazdığımı, her gece sana ağladığımı, hava nasıl olursa olsun her gece balkona çıkıp belki aynı zamanda gökyüzüne bakarız diye saatlerce gökyüzüne baktığımı, sana nasıl yenildiğimi, her seferinde seni unutmak isterken daha çok hatırladığımı.. sen beni hatırlamadığın sürece asla öğrenemeyeceksin, hayat ne acımasız değil mi?